Τα εργαλεία που βοηθούσαν τον παραδοσιακό μάστορα να επιλύσει τα λειτουργικά προβλήματα , να αντιληφθεί και να καθορίσει τη φέρουσα ικανότητα και τη δομική ανταπόκριση των κατασκευών του στο χρόνο, τα καιρικά φαινόμενα και τις διάφορες φυσικές και δυναμικές καταπονήσεις (σεισμός, καθίζηση εδάφους κ.λ.π.) και που του επέτρεπαν να αναπτύξει ευρηματικές λύσεις για την αντιμετώπιση τους ήταν λίγα και συγκεκριμένα:
1. το σφυρί: με αυτό ξεχώριζαν τις πέτρες.
2. ο ματρακάς και το βελόνι: που ήταν από ατσάλι. Με αυτά έβγαζαν τη χοντροδουλειά από τις πέτρες.
3. το μπικούνι: ήταν όπως το σφυρί, με τη διαφορά ότι είχε μυτερές απολήξεις αντί για ορθογώνιες. Με αυτό το εργαλείο τετραγώνιζαν τα αγκωνάρια.
4. η χτενιά και το καλέμι: ήταν και αυτά από ατσάλι. Με αυτά λείαιναν τις επιφάνειες των αγκωναριών.
5. η γωνιά: με αυτή γώνιαζαν τα πρέκια και εξαφάνιζαν κάθε ατέλεια που είχε η πέτρα. Επίσης με τη γωνιά αλφάδιαζαν κιόλας, όταν δεν είχε βγει το αλφάδι.
6. το μυστρί: με αυτό άπλωναν τη λάσπη στο χτίσιμο και έφτιαχναν και το αρμολόγημα.