Οι ξύλινοι εξώστες που βρίσκονται σε καλή κατάσταση σήμερα στα Λαγκάδια είναι πολλοί λίγοι παρόλο που είναι πολλά τα κτίσματα που μαρτυρούν την παλαιότερη ύπαρξη τους. Δυστυχώς, οι περισσότεροι ξύλινοι εξώστες έχουν αντικατασταθεί από εξώστες με οπλισμένο σκυρόδεμα. Μορφολογικά οι εξώστες δημιουργούνται σε μικρές διαστάσεις τόσο σε πλάτος όσο και σε μήκος. Βρίσκονται συνήθως στη μικρή πλευρά των ορθογώνιων κτισμάτων ( κλασικό μακρινάρι ) στο κύριο επίπεδο της κατοικίας. Αποτελούν εκτόνωση του καθημερινού δωματίου και έχουν καλό προσανατολισμό και θέα.
Σε ότι αφορά την κατασκευή, οι ξύλινοι εξώστες στηρίζονται σε δοκάρια που πακτώνονται στη τοιχοποιία κατά την κατασκευή, ενώ για λόγους αντοχής συνδέονται και με τις ξυλοδεσιές που υπάρχουν συνήθως σε αυτή τη στάθμη του πατώματος. Τα δοκάρια υποστηρίζονται συνήθως από ξύλινες αντηρίδες που επίσης πακτώνονται στην τοιχοποιία. Πάνω στα δοκάρια καρφώνονται ξύλινες σανίδες πλάτους 15 - 20 εκατοστών. Συνήθως , οι ξύλινοι εξώστες είναι στεγασμένοι με στέγη που αποτελεί συχνά προέκταση της κύριας. Η στέγη στηρίζεται σε ορθοστάτες περίπου ανά ένα μέτρο ανάμεσα στα υποστυλώματα διαμορφώνεται το στηθαίο που κατασκευάζεται συνήθως από ξύλο και μέταλλo.
Υπάρχουν, ακόμη, περιπτώσεις αποκλειστικά μεταλλικών εξωστών, αν και τα παραδείγατα είναι ελάχιστα στον οικισμό.