Τα Λαγκάδια απλώνονται αμφιθεατρικά στο βορειοδυτικό άκρο του Μαινάλου και χωρίζονται από τρία ρέματα που περνόυν από φαράγγια και χαράδρες που καταλήγουν σε παραπόταμο του Λάδωνα. Λόγω της τοποθεσίας του πάνω από το φαράγγι , ο οικισμός αποκαλείται και το ‘’κρεμαστό χωριό της Πελοποννήσου’. Το χαμηλότερο σημείο του χωριού βρίσκεται στα 500μ και το ψηλότερο σε 1000μ που προσφέρει θέα στο Ιόνιο πέλαγος στο πιο ακριανό σημείο των Λαγκαδίων. Το χωριό είναι κτισμένο σε μεσημβρινή πλευρά γεγονός ιδιαίτερα ευνοϊκο για ηλιασμό. Τα πετρώματα των Λαγκαδίων που συναντούνται στο υπέδαφος αποτελούν το βασικό δομικό υλικό του οικισμού. Το φυσικό περιβάλλον είναι ιδιαίτερα πλούσιο και στην καταπράσινη πλαγιά συναντούμε πεύκα, βελανιδιές, κυπαρίσσια, καρυδιές, καστανιές, πλατάνια αλλά και ποώδη φυτά χαμηλής βλάστησης. Το υδάτινο στοιχείο βοηθά στην πλόυσια χλωρίδα αλλά και πανίδα που αποτελείται από άγρια και ήμερα ζώα. Το φυσικό περιβάλλον αποτελεί τον κυριότερο παράγοντα στην πολεοδομική σύνθεση του οικισμού που αναπτύχθηκε οργανικό γύρω από αυτό.
Βιβλιογραφία