Tο κτίριο βρίσκεται σε μία γειτονιά κυρίως με νέα κτίσματα. Φέρει τη χρήση κύριας κατοικίας μίας ηλικιωμένης γυναίκας και του γιού της. Φαίνεται να είναι από τα πιο φτωχικά σπίτια της περιοχής και επειδή δεν έχει γίνει κάποια προσπάθεια αναστήλωσης του για να είναι βιώσιμο τα τελευταία χρόνια, επιλέχθηκε η λύση μίας προσθήκης με σύγχρονά υλικά. Η είσοδος από το δρόμο γίνεται από τον προαύλιο χώρο και δεξιά βρίσκεται ένα μικρό κτίσμα.
Το αρχικό σπίτι, μονώροφο, που διατηρείται πάνω από 100 χρόνια με πολύ μικρές αλλαγές, έχει ορθογώνια παραλληλόγραμμη κάτοψη, ενώ η προσθήκη, χαμηλότερη σε ύψος και κατασκευασμένη από σκυρόδεμα, τοποθετήθηκε στη μία γωνία με αποτέλεσμα η κάτοψη να έχει σχήμα Γ. Πλέον το παλιό κτίσμα έχει μόνο τη χρήση αποθήκης και οι δυο κάτοικοι μένουν στην προσθήκη. Στο αρχικό τμήμα του σπιτιού υπάρχει ένα ξύλινο πατάρι, οι πέτρινοι τοίχοι έχουν πάχος περίπου 70 εκ. και σε πολλά σημεία υπάρχουν εσωτερικά του τοίχου εσοχές, που είχαν διάφορες χρήσεις, είτε ως νιπτήρες είτε ως ντουλάπια.