Η επίσκεψή μας στο Λεωνίδιο μάς άφησε ποικίλα συναισθήματα και πολλές αναμνήσεις. Ήταν μια εμπειρία μοναδική για εμάς καθώς για πρώτη φορά κληθήκαμε να ερευνήσουμε έναν παραδοσιακό οικισμό, να τον παρατηρήσουμε, να μελετήσουμε κάθε γωνιά του και να αναζητήσουμε τα αποτυπώματα του χρόνου μέσα στον χώρο. Ήταν ένα μεγάλο και βιωματικό μάθημα αρχιτεκτονικής για εμάς, στο οποίο μάθαμε να αναγνωρίζουμε τη σημασία της μέσα στο γενικότερο πλαίσιο του οικισμού. Μάθαμε να αναγνωρίζουμε την αξία και την επιρροή του μικρού μέσα στο μεγάλο, τη σημασία μιας λεπτομέρειας μέσα στο σύνολο του χώρου και του χρόνου.
Φεύγοντας από εκεί, ήδη νοσταλγούμε τη φυσική ομορφιά του τόπου, τη θέα και επιβλητικότητα των βράχων, την ηρεμία του οικισμού, αλλά και τις περιηγήσεις μας στους δρόμους και τα μονοπάτια που διασχίζαμε από το πρωί ως το βράδυ. Νοσταλγούμε τον καθαρό ουρανό στον οποίο χαράσσονται οι κορυφογραμμές των βουνών, τα δέντρα, την ίδια την αρχιτεκτονική του τόπου, όλα αυτά τα στοιχεία που αρκούν για να μεταδώσουν αισθήματα ευφορίας και χαλάρωσης, τόσο ανόμοια με αυτά της πόλης.
Μα πάνω από όλα, αυτό που ίσως νοσταλγούμε περισσότερο είναι οι ίδιοι οι κάτοικοι του Λεωνιδίου, οι οποίοι με την ιδιαίτερη κοινωνικότητα και φιλοξενία που τους χαρακτηρίζει, μας υποδέχτηκαν με χαρά και μοιράστηκαν μαζί μας τα βιώματα τους και την αγάπη για τον τόπο τους. Η φροντίδα που μας έδειξαν είναι η ίδια φροντίδα που δείχνουν για να διατηρήσουν το παραδοσιακό στοιχείο του τόπου τους ζωντανό μέσα στον χρόνο.
Θα θέλαμε να ευχαριστήσουμε την κ. Κατερίνα, την κ. Σόνια, τον κ. Δημήτρη, τον κ. Νικόλα Αργύρη και Σαράντο Αργύρη, τις δύο αξιαγάπητες γιαγιάδες και την κ. Όλγα που μας άνοιξαν τα σπίτια τους και μας επέτρεψαν να τα αποτυπώσουμε, την κ. Αλεξάνδρα καθώς και όλους τους περαστικούς που μας χαιρετούσαν καθημερινά κατά τη διάρκεια της παραμονής μας και φρόντιζαν ποτέ να μην πεινάμε. Θα θέλαμε, επίσης, να ευχαριστήσουμε τον Δήμο του Λεωνιδίου για τη φιλοξενία που μας προσέφερε στο ξενοδοχείο της Πλάκας καθώς και το καφέ «Αίγλη» για την προσφορά πρωινού γεύματος. Τέλος, θα θέλαμε να ευχαριστήσουμε την κ. Έλενα Κωνσταντινίδου, την κ. Τίνα Μικρού, την κ. Αρχοντούλα Βασιλαρά και όλους τους βοηθούς του μαθήματος, οι οποίοι μάς παρείχαν την απαραίτητη καθοδήγηση και βοήθεια καθόλη τη διάρκεια του εξαμήνου, καθώς και το Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο που μας παρέσχε τη δυνατότητα να βρεθούμε εκεί. Νιώθουμε περήφανοι που βρεθήκαμε εκεί και μπορέσαμε, σε κάποιο βαθμό, να διαφυλάξουμε ένα κομμάτι της σοφίας, της αισθητικής, της αρχιτεκτονικής και της ψυχής του τόπου.