Στην πλειονότητα των μικρών δρόμων του οικισμού συναντήσαμε τις λεγόμενες “γαϊδουροεγκοπές”.
Παλιότερα, οι μεταφορές των κατοίκων και των προϊόντων τους μέσα στον οικισμό γινόντουσαν κατά κύριο λόγο με γαϊδούρια, φαινόμενο που μειώθηκε με την πάροδο του χρόνου. Προκειμένου να αποφευχθούν οι συγκρούσεις του ζώου ή του φορτίου που αυτό μετέφερε με τα κτίσματα, εξαιτίας του μικρού πλάτους των δρόμων και των πολυάριθμων στροφών, οι κάτοικοι δημιούργησαν τις λεγόμενες “γαϊδουροεγκοπές” . Κατασκευασμένες από τις ήδη υπάρχουσες λιθοδομές και ειδικά τοποθετημένα ξύλα (τα οποία λειτουργούσαν ως ξυλοδεσιές), οι γαιδουροεγκοπές εμφανίζονται ως εσοχές του τοίχου στο ύψος του ζώου, εξαλείφοντας έτσι το πρόβλημα των συγκρούσεων.
Τα ειδικά διαμορφωμένα ξύλα, χωνεμένα στο πάχος του τοίχου, έφεραν κάποιες λοξές εγκοπές προκειμένου να στερεωθεί ο σοβάς.