Πατώματα

Χοντροπελεκημένοι κορμοί (περαστές) αποτελούν τη φέρουσα κατασκευή των πατωμάτων του οικισμού. Οι κορμοί αυτοί ειναι από δέντρο καστανιάς, έλατο κι άλλοτε δρύ. Το επικρατέστερο δέντρο που χρησιμοποιείται στον οικισμό μας είναι το έλατο. Σε γενικά πλαίσια η διαδοκίδωση είναι αραιή, γεγονός που δε δημιουργούσε τις πλείστες φορές στατικά προβλήματα,καθώς οι διατομές των περαστών κυμαίνονται απο 15-25 εκ. Το μήκος της κάθε περαστής  μπορεί να φτάσει και τα 7μ. Μάλιστα υπάρχει η θεωρία πως τα μήκη των περαστών που προκύπτουν από τα δέντρα του οικισμού καθορίζουν τις περισσότερες φορές και τα μεγέθη των δωματίων. Στην περίπτωση που προκύψει χώρος μεγαλύτερων διαστάσεων από τους υπάρχοντες κορμούς, τότε το πρόβλημα αυτό επιλύεται με ενδιάμεσες δοκούς στήριξης (μεσοδόκια, κόρδες), είτε με πύκνωση λεπτότερων δοκών.

Οι επικρατέστερες περιπτώσεις ξύλινων πατωμάτων που συναντήσαμε στον οικισμό μας είναι οι εξης.:

Α) Ξύλινο Πάτωμα-Σύνδεση με την Ξυλοδεσιά του ανοίγματος

Την περίπτωση αυτή την συναντήσαμε σε ένα παλιό  λαϊκό κτίσμα το οποίο είχε υποστεί πολλές φθορές λόγω φωτιάς. Οι διατομές των περαστών εδώ είναι 20x20 εκ. και ένας κορμός αρκεί για να γεφυρώσει το άνοιγμα του χώρου. Βέβαια έχουν τοποθετηθεί και μεσοδόκια τα οποία πιθανότατα να είναι μεταγένεστερα, καθώς το ξύλο που χρησιμοποιήθηκε είναι διαφορετικό απο το αντίστοιχο των περαστών και οι φθορές που έχουν υποστεί εκείνα σε σχέση με τις περαστές είναι ελάχιστες.Οι περαστές του χώρου αυτού, διαμορφώνουν και το πάτωμα του δίπλα δωματίου, γεγονός που φανερώνει την έυρεση μεγάλου μήκους κορμών στο Τρίκερι. Οι ίδιες καρφώνονται με μεγάλα καρφιά πάνω στην ξυλοδεσία του ανοίγματος και σταματούν στην εξωτερική παρειά του πέτρινου τοίχου, ώστε να εξασφαλιστεί οσό το δυνατόν μεγαλύτερη επιφάνεια έδρασης τους, άρα και στατική επάρκεια( περιορισμός πιθανότητας κάμψης της δοκού). Η τελική διαμόρφωση του πατώματος γίνεται με ξύλινες λεπτές σανίδες μεγάλου μήκους οι οποίες καρφώνονται με γυφτόκαρφα πάνω στις περαστές και στην αντίθετη διέυθυνση από εκείνες.

Β) Ξύλινο πατάρι με ενδιάμεσα δοκάρια

Το πατάρι αυτό το συναντήσαμε στο αρχοντικό του Νίκου Κουμπουρέλου, το οπόιο είχε ύψος χαμηλότερο από 1,6μ και χρησιμοποίούνταν από τους κατοίκους σα χώρο αποθήκης στο βάθος του καθιστικού. Εκτός από τις χοντροπελεκημένες περαστές, υπάρχουν και μεσοδόκια που υποστηρίζουν την όλη κατασκευή και τοποθετούνται στην αντίθετη διεύθυνση από αυτές. Τα μικρά σε μήκος συμπληρωματικά δοκαράκια στηρίζονται κάτω από τις περαστές από δύο ξύλινα στηρίγματα , τα οποία με τη σειρά τους καρφώνονται πάνω στα δοκαράκια. Το μεσοδόκι στηρίζεται κι αυτό καρφωτά στις περαστές. Πάνω στο τελευταίο έχει καρφωθεί κι ένας κατακόρυφος στύλος που ακουμπά στο πάτωμα. Πιθανότατα κι αυτό τοποθετήθηκε για να διασφαλιστεί η στατική επάρκει του συστήματος.

Γ) Πάτωμα σε σημείο ανοίγματος μεταξύ δύο χώρων

Στο αρχοντικό του Κων/νου Κουμπουρέλου που είχε υποστεί μεγάλες φθορές από φωτιά μελετήσαμε το συγκεκριμένο πάτωμα. Βλέπουμε πως οι περαστές του ενός χώρου δε συνεχίζουν και στο δίπλα χώρο αλλά σταματούν στην  εσωτερική παρεία του μεσότοιχου. Το πάτωμα του δίπλα χώρου διαμορφώνεται από άλλους κορμούς  που ξεκινούν από την εξωτερική παρεία του μεσότοιχου μετατοπισμένες ελαφρά ως προς τις προηγουμενες περαστές . Πάνω στις ακριανές περαστές και αντιδιαμετρικά του στρωτήρα καρφώνονται οι ορθοστάτες του ανοίγματος, ενώ ακριβώς κάτω από το στρωτήρα συναντάμε γέμισμα μιας ζώνης με πέτρα και κονία. Η ζώνη αυτή διακόπτεται απο τις περαστές. Ακριβώς κάτω από τη ζώνη συνανάμε μια ξυλοδεσιά καρφωμένη κι αυτή πάνω στις περαστές.

Δ) Αξονομετρικό τελευταίου πατώματος στο αρχοντικό Κουτμάνη.

Το πάτωμα αυτό διαμορφώνει το επίπεδο του χαγιατιού στην 3^η στάθμη του αρχοντικού Κουτμάνη. Η οπτική επαφή με το πάτωμα αυτό ήταν περιορισμένη καθώς μόνο ένα μικρό μέρος της επίστρωσης του πατώματος είχε καταστεφεί .Επομένως παράλληλα με τη βιβλιογραφία και με την επιτόπου καταγραφή προσπαθήσαμε να το αναπαραστήσουμε. Κατασκευάζεται από εκφορά παράλληλων χοντροκομένων περαστών τεσσάρων στρώσεων. Οι κορμοί αυτοί καρφώνονται μεταξύ τους με μεγάλα γυφτόκαρφα και σε ορισμένες περιπτώσεις με εντορμία για καλύτερη συναρμογή. Η κατώτερη περαστή καρώνεται πάνω στο στρωτήρα όπως φαίνεται στην τομή. Το μήκος των ξύλων και η προέκταση τους προς τον εσωτερικό χώρο είναι κατά προσέγγιση και κατα πόσο είχαμε τη δυνατότηα ορατότητας στο εσωτερικό. Όπως φαίνεται και στην αξονομετρική αναπαράσταση  εσωτερικά της κατασκευής δημιουργείται ένα πλέγμα το οποίο προσδίδει στατική επάρκεια στην κατασκευή. Η ανώτατη περαστή στη γωνία του χαγιατιού έχει τοποθετηθεί σε κάμψη με τη λογική της προέντασης και για το λόγο αυτό βρίσκεται σε κατώτερη στάθμη από τις αντιστοιχες ανώτατες διπλανές περαστές. Στην τομή φαίνεται καθαρά πως μεταξύ τους οι περαστές συνδέονται με καδρόνια , τα οποία με τη σειρά τους ενώνονται με πλάγιες ξύλινε σανίδες ώστε να μην υπάρξει πιθανότητα ολίσθησης. Τέλος παρατηρήσαμε κι ένα μικρότερο ξύλο, την τραβέρσα που έχει τοποθετηθεί στην αριστερή πλευρά του πατώματος μεταξύ των ξύλων 3 και 4 πιθανότατα για στατική ενίσχυση.