Ντουλάπια

Τα ντουλάπια είναι μεγαλύτερα από τις παραθύρες , συνήθως έχουν διαστάσεις 50x80 εκ. και εντοιχίζονται και αυτά στις λιθοδομές . Πάντοτε κλείνουν με δίφυλλα πορτάκια και χωρίζονται στα δύο με ράφι ξύλινο , παχύ συνήθως χτισμένο και αυτό στον τοίχο. Τα τοιχώματά τους σοβατίζονται , ενώ το περίγραμμα της όψης τους περιτρέχει ξύλινο τραβηχτό περιθώριο ( πρεβάζι) .Οι πόρτες απλά μονοκόμματα σανίδια, φέρουν διακοσμητικές γλυφές ή εγχάρακτους ψευτοταμπλάδες . Τον αρμό τους κρύβει πάντα ένα «μπινί» , ελαφρά διακοσμημένο με εγκοπές ή σκαλίσματα , και πάνω στην άκρη του «πιάνει» ένα ξύλινο σκαλιστό μάνταλο που κρατά κλειστά τα φύλλα. Μερικές φορές μπρούτζινα χυτά κρεμαστά χερούλια καρφώνονται στη μέση των φύλλων.

Αξιόλογο συμπλήρωμα του ντουλαπιού είναι το «κορφοντούλαπο» .Πρόκειται για ανοιχτή οριζόντια στενόμακρη κόγχη που επιστέφει το ντουλάπι και κατασκευάζεται μαζί του. Έναι μάλιστα και το ωραιότερο κομμάτι του ντουλαπιού, καθώς στολίζεται στην όψη με σκαλιστό διάτρητο διάφραγμα , συνήθως με λεπτά ξύλινα βεργιά που σχηματίζουν πλοχμούς του θεματολογίου του ανατολίτικου μπαρόκ. Το διάφραγμα διακόπτεται ή αραιώνεται στο κέντρο, ώστε να διευκολυνθεί η τοποθέτηση αντικειμένων προς επίδειξη : είναι η «βιτρίνα» του ντουλαπιού. 

Βιβλιογραφία-Πηγές: Ιωάννης Κίζης (2007), Πηλιορείτικη Οικοδομία , Πολιτιστικό Ίδρυμα Ομίλου Πειραιώς