Στόν οικισμό της Βυζίτσας παρατηρείται μια άμεση αλληλεπρίδραση με το φυσικό περιβάλλον. Όπως φαίνεται στα παραπάνω σκίτσα, ο οικισμός αναπτύσεται σε μία κατάπράσινη πλαγιά του Πηλίου και εντάσεται αρμονικά στο φυσικό περιβάλλον. Ειδκότερα τα κτίρια του οικισμού ακολουθούν το ανάγλυφο της πλαγιάς χωρίς να αλλοιώνουν το φυσικό τοπίο αλλά δημιουργόντας μια αίσθηση ολοκλήρωσης. Ακόμα και τα υλικά που χρησιμοποιούνται, όπως π.χ η τοπική πέτρα και το ξύλο, προέρχονται απο την φύση, εντείνοντας την σχέση μεταξύ τους.
Ο οικισμός θεωρείται ορεινός λόγω του αναγλύφου της περιοχής, αλλά παρέχει εκπληκτική θέα προς τον Παγασητικό κόλπο, συνδιάζοντας έτσι θάλασσα και βουνό.
Μία ακόμα πτυχή της σχέσης του οικισμού με το φυσικό περιβάλλον είναι η διαμόρφωση του περιπάτου του επισκέπτη μέσα απο τα στενά και τις αυλές του χωριού. Τα εν λόγω καλντερίμια (στενά) άλλοτε προσφέρουν στον επισκέπτη την θέα ολόκληρου του χωριού και άλλοτε την περιορίζουν σε μεμονωμένα τοπικά κτίρια.
Τέλος ο οικισμός και το φυσικό περιβάλλον γύρω απο αυτόν αποτελούν μια παραδειγματική σχέση για το πώς οι ανθρωπογενές επεμβάσεις εντάσσονται αρμονικά στο φυσικό τοπίο.