Βυζίτσα

Σταθερά έπιπλα

Ελαφρά υπερυψωμένο επίπεδο – κρεβάτα ΨυχουλέικοΚρεβάτι με ουρανό – αρχοντικό ΚόντουΚρεβάτι με ουρανό – Τσαρδινέικο

Στα γνήσια πηλιορείτικα σπίτια η έννοια του επίπλου δεν υπάρχει. Όλη η επίπλωση είναι μέρος της αρχιτεκτονικής, είναι δηλαδή κατασκευασμένη με αρχιτεκτονικά στοιχεία. Κανένα κινητό έπιπλο δεν έχει θέση μέσα σ’ αυτά τα σπίτια : τα εσωτερικά τους είναι ωραία, όταν ακριβώς είναι άδεια. Κάθε δωμάτιο καλείται , ούτως ή άλλως , να εξυπηρετήσει πολλαπλές χρήσεις κατά τη διάρκεια του εικοσιτετραώρου . Έτσι , μία ποικιλία από εντοιχισμένα μεμονωμένα ντουλάπια και κόγχες, όπως και ενιαία μεγάλα συγκροτήματα σύνθετων ντουλαπιών, περικλείουν το χώρο και ποικίλλουν , ή και απαρτίζουν , τα περιμετρικά τοιχώματα, όπου αποθηκεύονται στρωσίδια το ύπνου , μαξιλάρια κλπ. Ελαφρά υπερυψωμένα επίπεδα , σε συμμετρικές ή περιμετρικές διατάξεις , δημιουργούν τα καθιστικά και τα «κρεβάτια» για τον ύπνο (σοφάδες) , ράφια που περιθέουν το χώρο στο ύψος των ανωφλιών δέχονται κάθε λογής σκεύη και αντικείμενα. Σε δεύτερο στάδιο , αυτή η ακίνητη επίπλωση γίνεται το αντικείμενο ιδιαίτερης και  λεπτής διακόσμησης , το πεδίο ανάπτυξης μιας περίτεχνης και συνεχώς εξελισσόμενης ξυλουργικής , ξυλογλυπτικής και ζωγραφικής τέχνης.

 Στον εξοπλισμό των πηλιορείτικων σπιτιών σύντομα προστέθηκε και η κασέλα. Όσο και αν αυτές ήταν περιττές . λόγω του άφθονου αποθηκευτικού εντοιχισμένου χώρου στα μεγάλα αρχοντικά , στα μικρότερα σπίτια , όπου οι ακριβές κατασκευές μεγάλων σύνθετων ντουλαπιών σπάνιζαν , οι κασέλες έδωσαν εύκολη λύση και άρχισαν να αποτελούν ένα πρώτο και βασικό στοιχείο κινητής επίπλωσης , που εύκολα αφομοιώθηκε ή εντάχθηκε στο ύφος και στη διαρρύθμιση της αρχιτεκτονικής αυτής.

 Αρκετά δημοφιλή έγιναν στο Πήλιο και τα κρεβάτια με ουρανό , συνήθως σιδερένια με μαντεμένιους ανάγλυφους συνδέσμους , λυόμενα φερμένα κατά τα μέσα του 19ου αι. άλλα βαριά και καλοδουλεμένα , άλλα φθηνά σφυρήλατα , πιθανότατα φτιαγμένα και από ντόπιους σιδεράδες. Η εγκατάσταση των κρεβατιών αυτών ήταν σαφώς εκτός κλίμακας και δεν μπορούσαν να αφομοιωθούν στον ριζικά διαφορετικής σύλληψης και σχεδιασμού παραδοσιακό χώρο ,όπως και τα άλλα ευρωπαϊκά έπιπλα.

Βιβλιογραφία-Πηγές: Ιωάννης Κίζης (2007), Πηλιορείτικη Οικοδομία , Πολιτιστικό Ίδρυμα Ομίλου Πειραιώς