Κτήριο 240

Ευρίσκεται στη νότια περιοχή του οικισμού, πλησίον της κεντρικής πλατείας και κατά μήκος του κεντρικού άξονα της Εθνικής οδού Στεφανιάς - Κροκεών. Περιλαμβάνει τρία επίπεδα (ημιυπόγειο, ισόγειο και όροφος) και καλύπτεται με τετράριχτη ξύλινη κεραμοσκεπή στέγη, που αντικατέστησε την παλιά. Η παλιά στέγη ήταν χαμηλότερη και τα ίχνη της φαίνονται στην εξωτερική παρειά της βόρειας περιμετρικής τοιχοποιίας. Το μέγιστο ύψος του κτηρίου από τον περιβάλλοντα χώρο –επίπεδο εδάφους- μέχρι την κεραμοσκεπή υπολογίζεται στα 7,85μ.

Το χαμηλότερο επίπεδο (ημιυπόγειο) έχει εξωτερικό περίγραμμα διαστάσεων 6,55μ. Χ 12,53μ. και ελεύθερο ύψος 2,5μ. Καλύπτεται με οροφή από οπλισμένο σκυρόδεμα, που έχει αντικαταστήσει το άλλοτε ξύλινο πάτωμα. Δεν περιλαμβάνει εσωτερικά χωρίσματα.

Το μεσαίο επίπεδο (ισόγειο) έχει εξωτερικό περίγραμμα διαστάσεων 6,55μ. Χ 12,53μ και ελεύθερο ύψος 3,4μ. Καλύπτεται με ξύλινη οροφή και δεν περιλαμβάνει εσωτερικά χωρίσματα, παρά μόνο τη σκάλα που μεταβαίνει στον όροφο. Χρησιμοποιούνταν ως κατάστημα.

Το υψηλότερο επίπεδο (όροφος) έχει εξωτερικό περίγραμμα διαστάσεων 6,55μ. Χ 12,53μ και ελεύθερο ύψος 3,6μ. Καλύπτεται από την τετράριχτη στέγη (ορατή εκ των έσω). Δεν σώζονται εσωτερικά χωρίσματα, αλλά είναι εμφανή τα ίχνη τους στην εσωτερική παρειά των εξωτερικών περιμετρικών τοίχων, οπότε φαίνεται ότι διέθετε 5 δωμάτια. Εδώ διαμορφώνεται η κυρίως οικία με τους εξής χώρους : χωλ και κουζίνα (λόγω ύπαρξης τζακιού) και 3 δωμάτια (πιθανώς καθιστικό και 2 υπνοδωμάτια). Προς τα νότια και τα δυτικά υπάρχουν μικροί εξώστες (μπαλκόνια).

Στο επίπεδο αυτό, φαίνεται ότι διαμορφωνόταν βατό δώμα, προς τα βόρεια, γεγονός που τεκμηριώνεται τόσο από την ύπαρξη ανοιγμάτων που βαίνουν σε αυτό, τόσο και από τα ίχνη τοιχοποιίας στο επίπεδο του ισογείου. Πιθανώς στο επίπεδο του ισογείου να διαμορφωνόταν κλειστός χώρος (με το δώμα στον όροφο) γιατί είναι εμφανές αποθηκευτικό ερμάριο στην εξωτερική παρειά της βόρειας τοιχοποιίας.

Ο αύλειος χώρος της οικίας διαμορφώνεται κυρίως προς τα βόρεια, ενώ από τα δυτικά διαμορφώνεται ένας αύλειος διάδρομος, που τον συνδέει με το κεντρικό δρόμο. Οριοθετείται σαφώς, ενώ η είσοδος σε αυτόν γίνεται από τη νοτιοδυτική γωνία του οικοπέδου.

Ο φέρων οργανισμός της οικίας είναι η λίθινη περιμετρική τοιχοποιία. Το πτάχος της είναι 0,80μ. στο επίπεδο του ημιυπογείου, 0,70μ. στο επίπεδο του ισογείου και 0,65μ. στο επίπεδο του ορόφου. Τα πατώματα, όπως και τα κουφώματα είναι ξύλινα. Επιχρίσματα διαθέτει το κτήριο στο επίπεδο του ισογείου και του ορόφου, ενώ είναι άγνωστο αν υπήρχαν στο ημιυπόγειο, λόγω των σύγχρονων επικαλύψεων με τσιμεντοκονία.

Η όψη παρουσιάζεται ιδιαιτέρως επιμελημένη με αυστηρή συμμετρία, τριμερή διαίρεση, τονισμό του κατακόρυφου άξονα, μετωπικότητα. Φέρει πλήθος μορφολογικών νεοκλασικών στοιχείων, με σημαντικότερα τα 4 κορινθιακά κιονόκρανα εκφυλισμένης μορφής, στο επίπεδο του ορόφου. Είναι η μοναδική επιχρισμένη εξωτερική όψη με χρώματα, που χαρακτηρίζουν τα νεοκλασικά κτήρια (ώχρα στο ισόγειο, κοκκινωπή απόχρωση στον όροφο και γαλάζιο στο επίπεδο της στέγης). Τέλος, στο ύψος του πατώματος του ορόφου φέρει μεταλλικό στέγαστρο, αντιπροσωπευτικό δείγμα της νεοκλασικής περιόδου.