Οι Κροκεές αποτελούν έναν από τους σημαντικότερους παραδοσιακούς οικισμούς που συμπληρώνουν το «παζλ» των ιστορικών οικισμών της Λακωνίας. Η μακραίωνη ιστορική του πορεία, η πολεοδομική του διαμόρφωση και η αρχιτεκτονική του συνιστούν τον πλούτο της πολιτιστικής κληρονομιάς και αποτελούν ανεκτίμητη μαρτυρία του παρελθόντος. Συνεπώς, ως παραδοσιακός οικισμός οφείλει να προστατεύεται από τις νεώτερες γενιές και να διαφυλάσσεται αναλλοίωτος.
Η μελέτη του εν λόγω οικισμού, τόσο σε επίπεδο συγκέντρωσης βιβλιογραφικού και αρχειακού υλικού, όσο και σε επίπεδο έρευνας πεδίου, βοήθησε στην βαθύτερη κατανόηση των συστατικών της παραδοσιακής αρχιτεκτονικής ταυτότητας, των μορφών και του τρόπου κατασκευής. Η άμεση και βιωματική επαφή με το αντικείμενο μελέτης έφερε την αποκρυστάλλωση απόψεων και τη διεξαγωγή συμπερασμάτων, που αφορούν όχι μόνο στη μελέτη του παρελθόντος από την πλευρά της αρχιτεκτονικής, αλλά και από τη πλευρά της κοινωνικής διαμόρφωσης και σύστασης του συνόλου της εποχής εκείνης.
Η κοινωνική διαστρωμάτωση, η πολιτική ζωή και η οικονομική ανάπτυξη είναι εκείνη η οποία κινούσε τα νήματα για τη πολεοδομική οργάνωση του οικισμού, με μια πλατεία πομπό και δέκτη, με τις επιμέρους γειτονιές και εν τέλει με τη δημιουργία δύο –σε γενικές γραμμές- βασικών αρχιτεκτονικών μορφών, αυτή του λαϊκού παραδοσιακού, και αυτή του αστικού νεοκλασικού κτηρίου.
Το ταξίδι στο χρόνο καταλήγει στη σημερινή εποχή, που παρατηρείται η σταδιακή εγκατάλειψη του οικισμού από το ανθρώπινο δυναμικό του, εξαιτίας του υψηλού δείκτη ανεργίας και της μετανάστευσης. Αποτέλεσμα αυτού, είναι να αφήνει στον επισκέπτη μια θλιβερή εικόνα εγκατάλειψης και το αίσθημα της τραγικής ειρωνείας, αν σκεφτεί κανείς ότι πριν από κάποιες δεκαετίες, αποτελούσε σημαντικό διοικητικό κέντρο αναφοράς.
Συνεπώς, η Πολιτεία πρωτίστως και η τοπική κοινωνία εν συνεχεία, οφείλουν να διαφυλάξουν τον πλούτο του εν λόγω οικισμού, ενεργώντας πολυτομεακά και έχοντας ως απώτερο στόχο την πολυδιάστατη ενεργοποίησή του, σε επίπεδο κοινωνικό, οικονομικό, πολιτιστικό.