Αποτύπωση 05: Οικία με αλλαγές στην τοιχοποιία

Το κτήριο βρίσκεται στο τμήμα του πιο πυκνού, παλιότερου ιστού του οικισμού. Τοποθετείται κάθετα στις υψομετρικές και έχει μέτωπο στο δρόμο, στο οποίο εμφανίζεται μία σειρά διαφορετικών τοιχοποιίων, οι οποίες είναι αποτέλεσμα επεμβάσεων που χρονολογούνται σε διαφορετικές χρονικές περιόδους.

Αν απομονωθεί το αρχικό μακρυνάρι (εκτιμώμενη ανέγερση 1920), τότε παρατηρούνται κάποιες ιδιαιτερότητες, σε κατά τα άλλα σύνηθη, τυπολογικά στοιχεία. Στο ισόγειο η καμάρα εμφανίζεται κάθετα στο μακρυνάρι και ορίζει έναν χώρο ο οποίος φαίνεται να συνορεύει με τον φυσικό βράχο αλλά και κατά τμήματα να είναι σκαμμένος μέσα σε αυτόν, κατατάσσοντας το κτήριο στον πρώτο χρονικά εξελικτικό τυπο. Η οικία επίσης έχει προθάλαμο στο ισόγειο, μεταγενέστερη πιθανόν προσθήκη (ίσως του 1950), καθώς και έναν βορεινό καμαρόσκεπο χώρο, ο οποίος δημιουργεί ένα επιπλέον δωμάτιο  στον όροφο. Μεταγενέστερη είναι επίσης και η εσωτερική σύνδεση ορόφου και ισογείου με σκάλα. Το ισόγειο φαίνεται να ήταν ενιαίος χώρος και πλέον διαχωρίζεται με τούβλινο τοίχο, ενώ στον όροφο διατηρείται η αρχική διάρθρωση της κάτοψης σε δύο χώρους.

Το υλικό κατασκευής τόσο του αρχικού μακρυναριού και των προσθηκών του είναι πέτρα. Τα πατώματά του είναι πλακόστρωτα, τόσο στον όροφο όσο και στο ισόγειο. Η σκεπή έχει ξύλινο φέροντα οργανισμό και επικαλύπτεται με κεραμίδια. Διαθέτει πλήθος ανοιγμάτων, που διαμορφώθηκαν στις διάφορες φάσεις κατασκεύης του, αποτελώντας δείγμα συνύπαρξης διαφορετικών υλικών κατασκευής.