Το κτίριο που επιλέξαμε να αναπαραστήσουμε σε αξονομετρική μορφή θεωρούμε ότι πληροί τις μεγαλύτερες προϋποθέσεις του παραδοσιακού τύπου και εμφανίζει τις λιγότερες αλλοιώσεις, συνιστώντας το σύνηθες του τοπικού οικοδομικού συστήματος. Πρόκεται, λοιπόν, για μία διώροφη τρίχωρη κατοικία, ορθογώνιου σχήματος, το γνωστό μακρυνάρι. Προσανατολίζεται κάθετα στις υψομετρικές, με την μία πλευρά εφαπτόμενη στον δρόμο και την είσοδό του σε μία άλλη, περισσότερο προστατευμένη. Η θεμελίωση του γίνεται σε μία κοιλότητα του βράχου και αποτελείται από μεγάλους ογκόλιθους, που αργότερα ενδέχεται να ενισχύθηκαν με συνδετικό κονίαμα. Το κέλυφος δομείται από πέτρα, η οποία αργότερα υπέστη επεμβάσεις, όπως το σοβάτισμα και η χρήση κονιάματος για πλήρωση τυχόν δημιουργούμενων κενών. Το ισόγειο φέρει καμάρα κατά το ήμισυ και ξύλινο πατάρι, ενώ δεν συνδέεται εσωτερικά με τον όροφο. Συνήθως έχει ελάχιστα ή και καθόλου ανοίγματα, λόγω του βράχου και της θολοδομίας. Χρησιμοποιούταν για την αποθήκευση τροφίμων και μηχανημάτων, αλλά και την φύλαξη ζώων, λειτουργίες που μαρτυρούνται από στοιχεία που βρέθηκαν, όπως πιθάρια, αγροτικά μηχανήματα, ταίστρες και άχυρο.
Η είσοδος στον όροφο γίνεται με λιθόκτιστη εξωτερική σκάλα, που διατάσσεται παράλληλα στην μακρύτερη πλευρά του ορθογωνίου. Ο όροφος διαρθρώνεται σε έναν μικρό προθάλαμο και τρεις κύριους χώρους, έναν χώρο διημέρευσης (σάλα) και δύο υπνοδωμάτια (καμάρες). Το δάπεδο είναι ξύλινο, με ορατή δομή στην οροφή του ισογείου. Αποτελείται, λοιπόν, από κύριες δοκούς, σφηνωμένες σε οπές της λιθοδομής, και κάθετα σε αυτές καρφωμένες τάβλες. Τα κουφώματα είναι κυρίως ξύλινα και στεγάζονται με τοξωτά υπέρθυρα. Το πλαίσιο και η κάσα των πορτών και των παραθύρων ενσωματώνεται προς την εξωτερική παρεία της λιθοδομής.
Τέλος, οι δοκοί της στέγης πακτώνονται σε κενά της τοιχοποιίας και αποτελούν μαζί με τα ψαλίδια των ζευκτών τον φέροντα οργανισμό της στέγης. Πάνω σε αυτές καρφώνονται, χωρίς κενά μεταξύ τους, καλάμια και στη συνέχεια το συνδετικό κονίαμα για να στρωθούν τα κεραμίδια. Η γωνία κλίσης της τετράριχτης στέγης είναι περίπου 20 μοίρες, ενώ η στέγη ανέρχεται στο ένα μέτρο. Υπάρχει πρόβλεψη για οπή στην στέγη, εφόσον υπάρχει τζάκι, από την οποία θα διέρχεται η καμινάδα για την έξοδο του καπνού.