Κτήριο Β87

Το παρόν κτήριο βρίσκεται στην “κάτω γειτονιά”, είναι ένα από τα τυπικά παραδείγματα της παραδοσιακής Τσακώνικης αρχιτεκτονικής, αφού αποτελεί μια διώροφη κατοικία με ορθογωνικό σχήμα (μακρυνάρι) και ξωστάγι. Η κατοικία αυτή είναι τοποθετημένη κάθετα στην κλίση του εδάφους, ενώ συνολικά το κτήριο είναι υψομετρικά ανώτερο έναντι του δρόμου, γι’ αυτό και η ανάβαση στην είσοδο του οικοπέδου γίνεται με σκάλες. Το κτήριο αποτελείται από το ισόγειο, το οποίο διαχωρίζεται σε δύο ξεχωριστούς χώρους, οι οποίοι δεν έχουν επικοινωνία μεταξύ τους, από τον όροφο και από την ανατολική αυλή. Στην αυλή, η οποία συνορεύει με την αυλή του απέναντι σπιτιού, υπήρχε στα βορειοανατολικά εστία για μαγείρεμα, όμως πλέον έχει καταστραφεί. 

Το ισόγειο, όπως προαναφέρθηκε, συμπεριλαμβάνει δύο διαφορετικούς χώρους, με τις εισόδους τους στην ανατολική πλευρά. Ο ένας χώρος, ο μεγαλύτερος, έχει την είσοδό του κάτω από την καμάρα, η οποία στηρίζει το ξωστάγι, ενώ ολόκληρος ο χώρος στεγάζεται με θολωτή κατασκευή. Αυτός ο χώρος προοριζόταν για τα ζώα και μέσα υπάρχει επιπλέον μικρό ξύλινο πατάρι. Ο δεύτερος χώρος, σημαντικά μικρότερος, χρησίμευε ως βοηθητικός αποθηκευτικός χώρος της κατοικίας.

Βορειοανατολικά του κτηρίου υπάρχει κεκλιμένο έδαφος το οποίο καταλήγει στο ξωστάγι, από το οποίο γίνεται και η είσοδος στον όροφο. 

Ο όροφος, στον οποίο είναι η κύρια κατοικία, αποτελείται από τρεις χώρους οι οποίοι έχουν επικοινωνία μεταξύ τους και από τον τέταρτο χώρο ο οποίος είναι στην βορινή πλευρά του κτηρίου με ξεχωριστή είσοδο. Η είσοδος στην κυρίως κατοικία γίνεται από την μεγάλη πλευρά του κτηρίου και μπαίνοντας μέσα βρισκόμαστε στο μικρό χολ που επικοινωνεί με τα υπόλοιπα δωμάτια. Και οι τρεις χώροι έχουν αρκετά ανοίγματα για φωτισμό.

Το κτίριο στεγάζεται από τρίριχτη στέγη, η οποία συνδυάζει το ξύλο με τα καλάμια όπως κλασικά έκαναν στην Τσακώνικη αρχιτεκτονική. Η επικάλυψη γίνεται από κεραμίδια.