Αξονομετρική Τομή

Η συγκεκριμένη οικία αποτελεί ενδεικτικό  παράδειγμα του τοπικού δομικού συστήματος.

Η φέρουσα τοιχοποιία είναι κατασκευασμένη από λίθους . Οι καλύτεροι λαξευμένοι ,σε μορφή και σε ποιότητα, λίθοι τοποθετούνται στις γωνίες της κατασκευής (γωνιόλιθοι ) .Στις εξωτερικές παρειές των τοίχων είναι τοποθετημένοι οι μεγαλύτεροι λίθοι και μεταξύ αυτών κάποιοι πολύ μικρότερης διατομής, λάσπη μέχρι και σφηνωμένα κεραμίδια. Η ενίσχυση της τοιχοποιίας γίνεται με ξυλοδεσιές. Αυτές αποτελούν οριζόντια ξύλινα στοιχεία που τοποθετούνται περιμετρικά του κτιρίου στο εσωτερικό των λίθινων τοίχων. Οι ξυλοδεσιές εντοπίζονται σε  ύψος 40-70 εκ. από τα θεμέλια της κατασκευής και στην απόληξη του κτιρίου στο σημείο στήριξης της στέγης.

Η στέγη είναι ξύλινη τετράριχτη με δύο κορυφές, επικαλύπτεται με βυζαντινά κεραμίδια και υποστηρίζεται από ξύλινο φορέα. Ο φορέας αυτός αποτελείται από επάλληλα τρίγωνα από τα οποία, αυτά που βρίσκονται πάνω από τα δυο εσωτερικά χωρίσματα διαθέτουν ελκυστήρα, που δένει μέσα στον τοίχο με μια ίσως και δυο ξυλοδεσιές ( με διακεκομμένη στο σχέδιο). Όλα τα υπόλοιπα τρίγωνα στηρίζονται στα ορφανά τα οποία μεταφέρουν τις δυνάμεις στις ξυλοδεσιές. Πάνω στον φορέα τοποθετούνται ξύλινες σανίδες  οι οποίες καλύπτονται από τα κεραμίδια.

Η κατοικία έχει ξύλινα πατώματα. Εγκάρσια ως προς τον μεγάλο άξονα του καλυπτόμενου χώρου τοποθετούνται οριζόντια ξύλινα δοκάρια ανά 50-60 εκατοστά τα οποία εισέρχονται στην τοιχοποιία, ενώ στην μέση του μεγάλου ανοίγματος συναντάμε κάθετο σε αυτό το "μεσοδόκι" (κάτω από τα δοκάρια που αναφέρθηκαν πάνω). Πάνω σε αυτές τις δοκούς καρφώνονται σανίδες πάχους 4 εκατοστών και πλάτους 20-30 εκ. οι οποίες και αποτελούν το τελικό πάτωμα.

Τα εσωτερικά χωρίσματα είναι κατασκευασμένα με την τεχνική του «τσατμά». Οι τοίχοι αυτοί έχουν ξύλινο φέροντα οργανισμό που κατασκευάζεται ως εξής: ξύλινα στοιχεία πάχους περίπου 10εκ. εκατοστών τοποθετούνται κατακόρυφα ανά 40-50 εκατοστά και ανάμεσα τους πλέκονται μικρότερες διατομές ( διαγώνια συνήθως τοποθετημένες) 2-3 εκατοστών. Αυτή η κατασκευή «γεμίζεται» με κονιάματα, πέτρες και σφηνωμένα κεραμίδια. Εξωτερικά επικαλύπτεται με σοβά. 

Στο σχέδιο διακρίνει κανείς και ένα τυπικό αρχιτεκτονικό στοιχείο της περιοχής , το ξωστάγι. Αυτό στηρίζεται πάνω σε μια λίθινη καμάρα, της οποίας η αντοχή στον εφελκυσμό βελτιώνεται με την τοποθέτηση ξύλινων διατομών στο άνοιγμα της. Το ξωστάγι καλύπτεται με μια ξύλινη κατασκευή η οποία με την σειρά της πληρώνεται από καλάμια και κεραμίδια.

Τέλος, η θεμελίωση γίνεται με μικρή προεργασία στο έδαφος και ενδεχομένως και επί του φυσικού βράχου.