Κτήριο 4

Το κτίριο βρίσκεται στα νοτιοανατολικά του χωριού και δεν κατοικείται σήμερα. Πρόκειται για μια διώροφη κατοικία της οποίας ο κάτω όροφος(κατώι) χρησιμοποιείται από κάποιους ντόπιους ως στάβλος. Ακολουθεί την τυπολογία του κλειστού διώροφου συμπτυγμένου ή τετράγωνου σπιτιού.

Ο κάτω όροφος(κατώι) είναι μονόχωρος και κατά μέρη θολωτός. Προορίζεται για την στάβλισή των ζώων αλλά και ως αποθηκεύτικός χώρος. Παρατηρείται η ύπαρξη κογχών που προορίζεται ως αποθηκευτικός χώρος.

Ο πάνω όροφος(ανώι) αποτελεί τον χώρο κατοικίας και χωρίζεται στα δύο από ένα καλαμιένιο τοίχο. Η είσοδος σε αυτόν ήταν ξεχωριστή από το κατώι παρ' όλα αυτά δεν σώζεται σήμερα η κλίμακα που οδηγούσε σε αυτόν. Υπάρχουν δείγματα ότι υπήρχε εξώστης στην πλευρά της εισόδου της κατοικίας.

Ο φέρων οργανισμός του κτιρίου είναι λίθινη περιμετρική τοιχοποιία της οποίας το πάχος είναι 0,6 μ. Το κτίριο είναι ασβεστομένο εξωτερικά και εσωτερικά στο χώρο κατοικίας και τα κουφώματα είναι ξύλινα. Το πάτωμα στο ανώι είναι ξύλινο και το μισό στηρίζεται πάνω στον λίθινο θόλο που υπάρχει στο κατώι ενώ το άλλο μισό σε ξύλινο υποστήλωμα. Η στέγη είναι δίριχτη και ο σκελετός της είναι ξύλινος και τα κεραμίδια της χειροποίητα βυζαντινά.

Η εικόνα του κτιρίου σήμερα δεν είναι καλή καθώς έχει αποκτήσει πολλές φθορές αλλά και αλλοιώσεις στο πέρασμα του χρόνου. Συγκεκριμένα ως προς τις φθορές μπορούμε να αναφέρουμε την κατάρρευση της στέγης, και των δαπέδων καθώς και την φθορά των ξύλινων κουφωμάτων. 

Ως προς τις αλλοιώσεις χαρακτηριστική είναι κάλυψη του άνω ορόφου με μία μπετονένια πλακα που φτάνει εώς στον δρόμο καθώς και η καταστροφή του εξώστη και της κλίμακας για να επιτευχθεί το παραπάνω. Χαρακτηριστική επέμβαση αποτελεί και η προέκταση του κάτω ορόφου.