Αγιος Ιωάννης (Β)

Συμπεράσματα

Η αρχιτεκτονική είναι άμεσα συνηφασμένη με τον τόπο της, το ανάγλυφο του εδάφους, τα παραδοσιακά υλικά τα οποία διατίθενται και ως συνέπεια η οικοδόμηση των κτισμάτων δεν μένει ανεπηρέαστη από τα παραπάνω χαρακτηριστικά. Στον Αγιάννη Κυνουρίας το ανάγλυφο του εδάφους είναι έντονα κεκλιμένο και το χωριό κατακλύζεται από πλούσια χλωρίδα. Τα πολεοδομικό σύστημα που εφαρμόστηκε καθώς και η οικιστική συγκρότηση του οικισμού ακολουθεί και απλώνεται πάνω στην υπάρχουσα πλαγιά ακολουθώντας τις ισοϋψείς καμπύλες ΑΒ διαγραφόμενες από τους λόφους κορυφογραμμές πράγμα το οποία κάνει την πολεοδομική συγκρότηση του οικισμού ακόμα πιο ενδιαφέρουσα.

Τα κτήρια του οικισμού οικοδομήθηκαν από τους ντόπιους κατοίκους του χωριού οι οποίοι έκτισαν τις κατοικίες τους με βάση την ικανοποίηση των αναγκών τους. Παραταύτα, μέσα στην απλότητά τους τα κτήρια αυτό διατηρούν μία υψηλή αισθητική η οποία διακρίνεται κυρίως στα πιο χαρακτηριστικά και αξιοσημείωτα κτίσματα του χωριού, δηλαδή το Κυβερνείο, το σπίτι του Δημάρχου κλπ. Φαίνεται πως μετά την κατασκευή των αρχικών κτηρίων οι κάτοικοι φιλοδοξούσαν σε μία πιο περίτεχνη διακόσμηση των όψεων των σπιτιών τους η οποία όμως παραμένει απλή, π.χ. αρχικά τα παράθυρα είχαν απλά ένα ξύλινο πρέκι το οποίο εισχωρούσε στις πέτρες της λιθοδομής, ενώ ύστερα πάνω από τα παράθυρα φιλοτεχνήθηκε μία θολωτή λεπτομέρεια κατασκευασμένη από πέτρες.

Τα βασικά χαρακτηριστικά του οικισμού που παρατηρήθηκαν και είναι αξιοσημείωτα συνοψίζονται σε τρεις κατηγορίες. α) Στην τυπολογία των κτισμάτων,β) στην μορφολογία των κτισμάτων, γ) στα υλικά με τα οποία κατασκευάστηκαν και δ) η γενικότερη συγκρότηση του οικισμού στο σύνολό του. και ο τρόπος κατασκευής π.χ. θόλοι υπογείου ΑΒ

Όσον αφορά την πρώτη κατηγορία, τα κτήρια ακολουθούν κατά την πλειοψηφία τους τον τύπο του μακρόστενου πέτρινου κτίσματος (κλασικό μακρινάρι). Σε μικρότερο ποσοστό κυριρχεί το τετράγωνο ή συμπτυγμένο σπίτι και σε ακόμα μικρότερο το μακρινάρι με προέκταση σχήματος Γ. Το ισόγειο χρησιμοποιείται για κατοίκηση ενώ το υπόγειο για τις βοηθητικές λειτουργίες ή για αποθήκευση. Επιπλέον είναι σημαντικό να αναφέρουμε ότι σε πολλές κατοικίες η είσοδος στο ανώι γίνεται μέσω κλίμακας η οποία αρχικά οδηγεί σε ένα ημιυπαίθριο χώρο, ανοιχτό πρόστωο ή χαγιάτι. 

Για τη δεύτερη κατηγορία μπορούμε να αναφέρουμε ότι οι όψεις των κτηρίων ήταν λιτές με μικρά και λίγα ξύλινα ανοίγματα διατεταγμένα συμμετρικά.

Τα κύρια υλικά τα οποία διακρίνουμε στις παραδοσιακές κατοικίες είναι λίθινα, όπως η περιμετρική τοιχοποιία, οι θόλοι κ.τ.λ καθώς και ξύλινα όπως τα πατώματα, τα υποστυλώματα, τα κουφώματα κ.τ.λ. Επίσης έχουμε και κάποια μεταλλικά στοιχεία όπως για παράδειγμα τα τζινέτια.

Τέλος, ως προς τη γενική συγκρότηση του οικισμού στο σύνολό του, συμπεραίνουμε πως αναπτύχθηκε γραμμικά με κατεύθυνση από τον βορρά προς τον νότο, διαχωρίζεται σε γειτονιές οι οποίες έχουν η κάθε μία το κέντρο τους και όλες εν τέλει καταλήγουν στο κεντρικό σημείο του οικισμού, το οποίο πλέον είναι η πλατεία του χωριού. Η πολεοδομική συγκρότηση σεβάστηκε το ήδη υπάρχον ανάγλυφο του τοπίο το οποίο παρουσιάζει έντονη κλίση. Τα παλαιότερα σπίτια είναι κατασκευασμένα στην βόρεια περιοχή του χωριού, δηλαδή στον αρχικό πυρήνα του και τα νεότερα στις μετέπειτα επεκτάσεις του οικισμού. Τέλος, στον Αγιάννη συναντώνται στις διάφορες φάσεις των υψομετρικών διαφορών πλατώματα με φύτευση που έτσι κι αλλιώς είναι πλούσια στον οικισμό του Αγιάννη.