ΟΜΟΙΑ ΜΕ ΤΑ ΠΑΡΑΘΥΡΑΓια την κατασκευή των κουφωμάτων, το βασικό υλικό από το οποίο κατασκευάζονταν οι πόρτες και τα παράθυρα στον Αγιάννη ήταν το ξύλο. Διαμορφώνεται ξύλινο σταθερό πλαίσιο στο τοίχο (κάσα), με κυριότερο χαρακτηριστικό της πλαισίωσης ότι πάντοτε το πάνω οριζόντιο τμήμα επεκτεινόταν λίγο δεξιά και αριστερά σε σχέση µε τα κάθετα τμήματα του πλαισίου, προκειμένου να ενσωματωθεί στην τοιχοποιία. Στα παραδοσιακά κτήρια, τα παραθυρόφυλλα και οι πόρτες διαμορφώνονταν απλά, με ξύλινες σανίδες κατακόρυφα τοποθετημένες. Κατά διαστήματα, πηχάκια καρφώνονταν οριζοντίως ή σε Ζ στις σανίδες και με αυτό τον τρόπο «έδεναν» την κατασκευή.
Στην πλειονότητα των ανοιγμάτων στο ανώφλι δημιουργείται το χαρακτηριστκό ανακουφιστικό τόξο, φτιαγμένο από ημιλαξευμένους λίθους, με την κλείδα στην μέση, που συγκρατεί ολόκληρη την κατασκευή. Το τόξο άλλοτε είναι ημικυκλικό και άλλοτε πιο χαμηλό. Τα άκρα πατούν πάνω στα κατακόρυφα λίθινα στοιχεία, όπου μεταφέρουν τα φορτία της κατασκευής. Όπως φαίνεται στα κτίσματα του οικισμού, όμως, η τέχνη αυτή των χτιστών χρόνο με το χρόνο αλλοιώθηκε, με αποτέλεσμα το ανακουφιστικό τόξο να αποκτήσει διακοσμητικό ρόλο και τα άκρα του έπαψαν να πατούν πλέον στα κατακόρυφα στοιχεία, αλλά στο οριζόντιο ξύλινο πρέκι. Άλλο χαρακτηριστικό στοιχείο των ανοιγμάτων είναι τα δευτερεύοντα στηρίγματα. Τέτοια είναι τα μεταλλικά τζινέτια, που προσφέρουν επιπλέον στήριξη στη λιθοδομή, και τα οριζόντια στοιχεία στην απόληξη της ξυλοδεσιάς, που διακόπτουν τη λιθοδομή και σε αυτά καρφώνεται η κάσα του κουφώματος