Τα πατώματα καρφώνονταν στα πατόξυλα τα οποία στηρίζονταν σε δοκάρια, τους ποταμούς. Στην περίπτωση που υπήρχε ημικυλινδρικός θόλος δεν χρησιμοποιούνταν δοκάρια και τα πατώματα σε αυτά τα σημεία πατούσαν στην πάχη του θόλου. Ο μακρόστενος λοξός χώρος ανάμεσα στο μακρύ τοίχο του σπιτιού και στις δύο πλευρές του θόλου, σκεπασμένος με το πάτωμα δημιουργούσε χώρο ικανό για κρυψώνα. Συνήθως σε αυτόν το χώρο ήταν ένα κομμάτι του, μήκους περίπου 2 μ. και ύψους 1,50 μ. που χρησιμοποιούνταν για σιταποθήκη.