ΕΘΝΙΚΟ ΜΕΤΣΟΒΙΟ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ | ΣΧΟΛΗ ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΩΝ - ΜΗΧΑΝΙΚΩΝ
ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΙΚΗ ΑΝΑΛΥΣΗ ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΩΝ ΚΤΗΡΙΩΝ ΚΑΙ ΣΥΝΟΛΩΝ
ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΨΗΦΙΟΠΟΙΗΣΗΣ ΔΙΑΤΟΜΕΑΚΟΥ ΜΑΘΗΜΑΤΟΣ 5ΟΥ ΕΞΑΜΗΝΟΥ
Λεωνίδιο (Τμήμα Β -Σίος)
Διαμόρφωση Ανοιγμάτων
ΔΙΑΜΟΡΦΩΣΗ ΑΝΟΙΓΜΑΤΩΝ
Παρατηρώντας τα κουφώματα διακρίνουμε κάποια βασικά κοινά χαρακτηριστικά. Πρώτον η κάσα μπορεί να είναι ξύλινη η μεταλλική λίγες φορές εμφανής αφού σχεδόν πάντα στις παραδοσιακές κατασκευές περιμετρικά του κουφώματος από την εξωτερική μεριά ο τοίχος βγαίνει προς τα έξω δημιουργώντας ένα δοντάκι για την τοποθέτηση της κάσας. Στις περισσότερες κατοικίες υπάρχει και μια ελαφριά μείωση του μήκους του ανοίγματος από μέσα προς τα έξω. Αυτός ο τρόπος κατασκευής των ανοιγμάτων εξυπηρετεί την μείωση των απωλειών θερμότητας κατά τους θερινούς μήνες αλλά και την εισχώρηση κρύου τους χειμερινούς, επιτρέποντας ταυτόχρονα την εισχώρηση μεγαλύτερου ποσοστού φωτός στο εσωτερικό του κτιρίου.
Στα ανοίγματα, παρατηρούμε πέτρες ή λαξευμένους λίθους περιμετρικά, ενώ εντοπίζουμε τρείς διαφορετικές περιπτώσεις στην διαμόρφωση του πάνω μέρους τους. Στις δύο πρώτες, έχουμε το πρέκι, που λειτουργεί σαν αμφίπακτη δοκός που δέχεται ομοιόμορφα διανεμημένο φορτίο σε όλο του το μήκος. Στην πρώτη περίπτωση, έχουμε μεγάλους ορθογώνιους λαξευτούς λίθους, που τοποθετούνται στο πάνω μέρος του ανοίγματος και στηρίζουν τους λίθους που βρίσκονται από πάνω. Στην δεύτερη περίπτωση, το ρόλο του μεγάλου ορθογώνιου λαξευτού λίθου έχει ένα μακρόστενο ξύλινο δοκάρι. Τέλος, στην τρίτη περίπτωση, έχουμε ανακουφιστικά τόξα από λαξευτούς λίθους που πληρώνονται με ένα ενιαίο λίθινο τύμπανο.