Οι τοιχοποιίες από λιθοδομή ήταν κατασκευασμένες είτε με ακανόνιστο είτε με ισόδομο σύστημα δομής. Το πάχος του εξωτερικού τοίχου κυμαίνεται μεταξύ 0,50μ. και 0,70μ.
Οι γωνίες των λιθόκτιστων κτηρίων είναι ιδιαίτερα επιμελημένες και διαμορφώνονται από πολύ καλά λαξευμένους λίθους, τα λεγόμενα αγκωνάρια.Οι γωνιόλιθοι είναι τοποθετημένοι εναλλάξ στη γωνία μία από την πλατιά και μία από από την στενή πλευρά για μεγαλύτερη ευστάθεια. Είναι λίθοι πολύ καλά επεξεργασμένοι με ελάχιστους αρμούς μεταξύ αυτών. Διακρίνεται επίσης το παραγκωνάρι, λίθος κάθετος προς τον ακρογωνιαίο στην ίδια στρώση της λιθοδομή. Ενίοτε τοποθετούνται στο εσωτερικό της γωνίας της λιθοδομής ακρογωνιαίοι λίθοι που ονομάζονται συμμάσχαλα.
Χαρακτηριστικά στοιχεία της λιθοδομής αποτελούν τα κατώφλια, οι ποδιές των παραθύρων, οι λαμπάδες (παραστάδες) και τα σκεπαστάρια των ανοιγμάτων, τα καμπύλα καμαρέτα, τα κουφοκαμαρέτα (ανακουφιστικά τόξα), οι αφαλοί (ημικυκλικές πέτρες κάτω από τα ανακουφιστικά τόξα), τα καπάκια, οι γριπίδες (γεισώματα), τυχόν οριζόντιοι κοσμήτες και οι «πυρομάχοι» (τα ποδαρικά των τζακιών). Μέσα στο πάχος της τοιχοποιίας, για λόγους ενίσχυσης της κατασκευής, γινόταν χρήση ξύλινων στοιχείων ανά διαστήματα για τον σχηματισμό ζωνών, ώστε το κτήριο να δεθεί καλύτερα. Ενίοτε, για καλύτερα αποτελέσματα, δημιουργούνταν καθ΄υψος οριζόντιες στρώσεις, τα ντουζένια, περίπου ανά ενάμιση μέτρο, με χρήση πλακοειδών λίθων , τα κενά μεταξύ των οποίων πληρώνονταν με μικρότερους λίθους για να δημιουργηθεί η οριζοντίωση.
Στον οικισμό του Λεωνιδίου, οι τρόποι κατασκευής των λιθοδομών ήταν κυρίως δίστρωτες ή τρίστρωτες. Οι τρίστρωτες λιθοδομές κατασκευάζονταν από δύο κατακόρυφες στρώσεις λίθων που κατά τόπους συνδέονταν με εγκάρσιους λίθους. Μεταξύ των δύο στρώσεων, το κενό πληρωνόταν με αδρανή, υπολείμματα κεραμιδιών και χώμα.