Λεωνίδιο (Τμήμα Β -Σίος)

Αποτύπωση 8

ΒΟΡΕΙΑ ΟΨΗΑΝΑΤΟΛΙΚΗ ΟΨΗΔΥΤΙΚΗ ΟΨΗΚΑΤΟΨΗΤΟΜΕΣ

ΑΠΟΤΥΠΩΣΗ 8

Πρόκειται για μία κατοικία που φαίνεται να έχει παρόμοια χαρακτηριστικά με αυτή ενός παραδοσιακού ισόγειου σπιτιού σε σχήμα παραλληλογράμμου. Το εσωτερικό της κατοικίας μας είναι άγνωστο, ωστόσο, στοιχεία των όψεων του μαζί με γνώση των συνήθων τυπολογιών, μας βοηθούν να οδηγηθούμε σε ορισμένες υποθέσεις σχετικά με την εσωτερική διάταξη των χώρων.

Πρώτη τυπολογία είναι αυτή του πλατυμέτωπου μονώροφου καλυβιού, με ξύλινη στέγη, εξώστη στην είσοδο και τζάκι. Συνήθως, για να διαχωριστούν οι χώροι της κατοικίας και των ζώων, έφτιαχναν ένα μικρό πεζούλι. Τα ζώα έμεναν στο χαμηλότερο επίπεδο και οι άνθρωποι στο ψηλότερο.

Η κατοικία έχει κήπο κλειστό με μάντρα στον οποίο διακρίνουμε ένα μικρό χαγιάτι. Στην πλευρά του δρόμου, το κτίριο διαθέτει άλλες δύο εισόδους. Η θέση της καμινάδας στην στέγη αποτελεί στοιχείο που βοηθά να συμπεράνουμε πως ο κύριος χώρος που κοιμόντουσαν οι άνθρωποι βρίσκεται γύρω από το τζάκι και μεταξύ των δύο εισόδων που βρίσκονται η μια απέναντι από την άλλη. Συνεπώς, κύρια είσοδος είναι πιθανότατα εκείνη στην οποία οδηγείσαι με το χαγιάτι από τον κήπο και η δεύτερη, δίπλα από το τζάκι προσφέρει άμεση σύνδεση με τον δρόμο.

Παρατηρώντας τις πλαϊνές όψεις της κατοικίας με τυπολογία παραδοσιακής καλύβας, διαπιστώνει κανείς πως υπάρχει σε πολύ χαμηλό ύψος ένα παράθυρο. Η κλίση του δρόμου εκατέρωθεν του κτηρίου κάνει ακόμη πιο έντονη την αίσθηση πως υπάρχει χώρος για τα ζώα σε χαμηλότερο επίπεδο από εκείνο που κατοικούν οι άνθρωποι. Αυτό, φανερώνει πως υπάρχει στο σπίτι ένας επιπλέον χώρος ημιυπόγειος (αφού δεν υπάρχει αρκετή υψομετρική διαφορά για υπόγειο όροφο), ο οποίος θα χρησιμοποιούνταν για τα ζώα.  Σε συνδυασμό με το γεγονός πως μια από τις κεντρικές πόρτες δεν έχει μεγάλη απόσταση από το τέλος της κατοικίας, μας οδηγεί στο συμπέρασμα πως ο χώρος για τα ζώα δεν διαχωριζόταν από τον υπόλοιπο βιώσιμο χώρο με τοίχο, αλλά με κάποιο πεζούλι.

Από τη μόνη δυνατή εικόνα που είχαμε από το εσωτερικό της καλύβας μέσα από ένα παράθυρο, διαπιστώσαμε πως υπάρχει ένας επιπλέον χώρος σε σχήμα πιθανώς τετράγωνο που χωρίζεται με τοίχο από το υπόλοιπο σπίτι. Το ταβάνι του δωματίου είναι διακοσμημένο με απλά σχήματα που θυμίζουν λουλούδια, λογικά με τον ίδιο τρόπο που θα ήταν διακοσμημένη και η οροφή των υπόλοιπων χώρων.

Η δεύτερη τυπολογία είναι το κλειστό δίχωρο ισόγειο μακρινάρι. Σε αυτή την περίπτωση, η στέγη είναι δίριχτη ή ενίοτε τετράριχτη. Ο χώρος των ζώων διαχωρίζεται πλήρως από εκείνο των ανθρώπων με τοίχο, καθώς η αναζήτηση καλύτερων συνθηκών ζωής οδηγεί στην διαίρεση του συνολικού χώρου σε επιμέρους χώρους. Η εξωτερική είσοδος ανοίγεται συνήθως στο χώρο που προορίζεται για τα ζώα κι από αυτόν οδηγούμαστε στον άλλο, πολλές φορές, ωστόσο, συμβαίνει και το αντίθετο. Σε μερικές περιπτώσεις βρίσκουμε και δεύτερη εξωτερική πόρτα απέναντι από την κύρια και υπάρχουν και πολλές περιπτώσεις που ανοίγονται και στους δύο χώρους εξωτερικές πόρτες. Πράγματα που πάλι ταιριάζουν με τις παρατηρήσεις μας για το κτήριο.

Από τα παραπάνω χαρακτηριστικά, λοιπόν, συμπεραίνουμε πως αυτή η κατοικία αντλεί στοιχεία και από τις δύο τυπολογίες ή πιθανότατα ανήκε στην πρώτη τυπολογία και εξελίχθηκε αργότερα προς τη δεύτερη, διατηρώντας κάποια στοιχεία ως είχαν.