Το αρχοντικό του Πολύτιμου είναι ένα από τα πιο αξιόλογα και γνωστά κτήρια του Λεωνιδίου που είναι αδύνατο να μην προσέξει κανείς αφού υψώνεται στον κύριο και εμπορικό δρόμο του οικισμού. Χρονολογείται στο 1816 και κτίσθηκε από τον αγωνιστή του ’21 Νικόλαο Πολύτιμο ή Τριαντίνο για να λειτουργήσει ως κατοικία της οικογένειας, δηλώνοντας το κύρος της.
Το κτίριο γνωστό και ως αρχοντικό του Πολυτίμου αποτελεί, με ΦΕΚ του 1996, διατηρητέο κτίσμα και για μεγάλο χρονικό διάστημα είχε δεσμευτεί από την αρχαιολογική υπηρεσία προς αξιοποίηση. Λόγω διάσπασης της συμφωνίας με τους ιδιοκτήτες (αφοί Ευσταθίου), το αρχοντικό πλέον παραμένει στο έλεος της φθοράς του χρόνου, περιμένοντας μάταια μια αποκατάσταση. Η τοποθεσία του και η μεγάλη του αυλή οδήγησε στην χρήση του ως θερινό σινεμά για κάποια χρόνια, παρέχοντας προβολές στους κατοίκους. Πλέον παραμένει ανεκμετάλλευτο σε μεγάλο βαθμό αφού ο ιδιοκτήτης αξιοποιεί την αυλή ως καταφύγιο αδέσποτων σκυλιών. Η πρόσβαση στο εσωτερικό του κτηρίου δεν είναι ανοιχτή, παρά μόνο στους χώρους του ισογείου σε άμεση σχέση με τον δρόμο, που χρησιμοποιούνται από καταστήματα.
Η κατάσταση διατήρησής του αρχοντικού παραμένει κακή, με κάποιες λειτουργικές προσθήκες, όπως στέγαστρα για τα καταστήματα και αλλαγή ορισμένων κουφωμάτων του ισογείου. Επίσης, το 2009 έγινε και μια ανακατασκευή της στέγης του κτηρίου. Στους ορόφους, λείπουν σχεδόν όλα τα κουφώματα και οι φεγγίτες, ενώ πολλά έχουν μπαζωθεί. Επίσης λείπει μεγάλο κομμάτι του ξύλινου δαπέδου. Τα χρώματα στο εσωτερικό του κτιρίου μας οδηγούν στο συμπέρασμα πως οι τοίχοι του ήταν ζωγραφισμένοι ενώ διατηρούνται ακόμα οι ξύλινες μισάντρες του 3ου ορόφου και το γύψινο τζάκι. Η εξώθυρα διακοσμείται από τριπλό τοξωτό πέτρινο υπέρυθρο και στις όψεις παρατηρείται το, γνωστό ως «θουζ’ίδα» (θυρίδα), χαρακτηριστικό μικρό παράθυρο που λειτουργούσε ως φάρος, με καντήλι και εικόνα. Στα δεξιά του κτηρίου υπάρχει μια πιθανή προσθήκη ενός πέτρινου χώρου που παραμένει ανεκμετάλλευτος.
Πολύ ενδιαφέρουσα και διαφορετική από άλλα κτίρια είναι η κορνίζα στη βάση της στέγης που διαμορφώνει το γείσο, με δυο σειρές από πελεκητά πέτρινα αγκωνάρια από πωρόλιθο που σχηματίζουν κοιλόκυρτο κυματοειδή σχήμα.
Η μάντρα της αυλής υψώνεται ψηλά κόβοντας την οπτική επαφή με το εσωτερικό, ενώ από την μεριά του δρόμου είναι γεμάτη με τουφεκίστρες, τονίζοντας τον αμυντικό χαρακτήρα του αρχοντικού. Πάνω από την εξώπορτα, σε μαρμάρινη πλάκα βλέπουμε σκαλισμένο το οικόσημο της οικογένειας, μια τρίαινα και ένα δελφίνι που συμβολίζουν την ναυτική τους δύναμη.