Επιμέρους Οικιστικές Ενότητες

Η διαμόρφωση, η οργάνωση και η συγκρότηση του οικισμού μέσα στον χρόνο αποτελεί αποτέλεσμα πολλών παραγόντων. Η μορφολογία του εδάφους, ο προσανατολισμός, η χρονική εξέλιξη του οικισμού, ο τρόπος δόμησης, τα σημεία αναφοράς ,οι κοινωνικές τάξεις έχουν συντελέσει στην αναγνώριση τριών κυρίως διαφορετικών ενοτήτων. Το Λεωνίδιο λοιπόν, χωρίζεται στις συνοικίες «Σιός» στα βορειοανατολικά, «Στάη» στα βορειοδυτικά και «Κοίλασο» στον νότο.

Συγκεκριμένα, το Κοίλασο βρίσκεται νότια του ποταμού Δαφνώνα, με τον οποίο διαχωρίζεται από τον υπόλοιπο οικισμό. Αναπτύχθηκε από τον κεντρικό πυρήνα των δύο άλλων γειτονιών και είναι πιθανό η πλειοψηφία των σπιτιών που κτίστηκαν να ανήκαν αρχικά στους κατοίκους του Πραστού που αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τον οικισμό. Τα οικοδομικά τετράγωνα του κεντρικού τμήματος στο Κοίλασο έχουν πολυγωνική μορφή, ενώ στο σύνολό του μπορεί να χαρακτηριστεί ως διάσπαρτος. 

Μπορούμε να διακρίνουμε τρεις επιμέρους γειτονιές στο Κοίλασο βάσει της μορφολογίας του εδάφους, του οδικού δικτύου, της πολεοδομικής συγκρότησης και των σημείων αναφοράς. Θα μπορούσε κανείς να ισχυριστεί ότι η προέκταση του κεντρικού οδικού άξονα που συνδέει το Κοίλασο με την παραθαλάσσια Πλάκα αποτελεί ένα όριο. Νότια αυτού, συγκροτείται μια οικιστική ενότητα της οποίας τα κτίσματα είναι δομημένα λιγότερο πυκνά απ' ότι στον υπόλοιπο οικισμό και είναι κτισμένα με παρόμοιο τρόπο, σε δρόμους σχεδόν κάθετους στην κεντρική αρτηρία. Επιπλέον, οι υψομετρικές διαφορές στην ενότητα αυτή είναι εντονότερες.
Στη συνέχεια, νότια του κεντρικού δρόμου μέχρι και το ποτάμι, ο πολεοδομικός ιστός σφίγγει, εμφανίζονται μικρά στενά σοκάκια και τα κτίσματα συγκροτούνται γύρω από την κεντρική πλατεία, με σημείο αναφοράς την εκκλησία που βρίσκεται εκεί. 
Τέλος, μια τρίτη ενότητα που προσδιορίζεται λόγω της θέσης της στον οικισμό βρίσκεται στο δυτικό του άκρο με κύριο χαρακτηριστικό της την παράλληλη στον ποταμό χάραξη και δόμηση. Απλώνεται δυτικά ενός σταυροδρομίου με πλάτωμα μέχρι και το νεκροταφείο του Λεωνιδίου.