Αα4 Οικία Κοκκαλιάρη

Το κτίριο βρίσκεται στο κέντρο του οικισμού και δυτικά της εκκλησίας του Αγίου Γεωργίου. Έχει βορειοανατολικό προσανατολισμό και σχήμα κάτοψης ορθογωνικό με αναλογίες 1:2. Αναπτύσσεται σε δύο επίπεδα και στεγάζεται με τετρακλινή στέγη.

Η κύρια είσοδος του ισογείου γίνεται από την ανατολική πλευρά ενώ υπάρχουν δευτερεύουσες εισόδοι από την νότια και την βόρεια πλευρά. Η είσοδος για την οικία γινόταν από την νότια πλευρά μέσω εξώστη, κατι που μαρτυρούν οι υποδοχές των ξύλινων δοκών στήριξης. Σε συνέχεια αυτού του εξώστη πρέπει να βρισκόταν και η κλίμακα ανόδου, τα ίχνη της οποίας έχουν χαθεί λόγο των εκτεταμένων επεμβάσεων.

Τα ανοίγματα του ισογείου δεν έχουν την μορφολογική αντιμετώπιση που θα δήλωνε ιδιαίτερη χρήση, όπως απαντάται σε κτίσματα πλησιον αυτού, αν και οι μαρτυρίες μιλούν για χώρο καφενείου. Στο εσωτερικό, είναι ορατά περισσότερα ανοίγματα που έχουν πληρωθεί με λίθους και καλυφθεί στη συνέχεια με κονίαμα, κάτι το οποίο τα καθιστά αόρατα από την εξωτερική πλευρά. Τρία τέτοια ανοίγματα συναντάμε στη εσωτερική, βόρεια πλευρά. Στο ισόγειο, ο χώρος διαιρείται σε δύο περίπου ίσα μέρη, εκ των οποίων το βόρειο τμήμα καταλαμβάνεται από λιθόκτιστη καμάρα χαμηλωμένου τόξου. Η ύπαρξη της καμάρας αυτής καθιστά επίσης προβληματική την χρήση του ισόγειου χώρου ως καφενείου αφου αυτη συνήθως απαντάται σε αποθηκευτικούς χώρους. Παρόλα αυτά ο αριθμός των ανοιγμάτων στο άλλο μισό του ισογείου, σε συνδυασμό με την ύπαρξη αποθηκευτικού χώρου και την θέση του κτίσματος, μας προδιαθέτει ίσως για εμπορική χρήση.

Η συγκεκριμένη καμάρα έχει ένα μοναδικό χαρακτηριστικό, το οποίο έγκειται στον κενό χώρο

που προκύπτει από την καμπύλη της καμάρας και τον κάθετο τοίχο, ο οποίος λειτουργούσε ως σημείο φύλα-ξης τροφίμων κατά την τουρκοκρατία. Η μορφή αυτού του χώρου σε τομή είναι τραπέζιο και καταλαμβάνει σε βάθος όλο το μήκος της καμάρας. Αξίζει να σημειωθεί, ότι το πάτωμα στην περιοχή αυτή, πάνω από την καμά-ρα, συνεχίζει να είναι ξύλινο κάτι που δεν το συναντάμε σε άλλο κτίσμα, και συνάδει με τον κενό χώρο εντός αυτής, κάτι το οποίο συνεπάγεται την μη στατική λειτουργία της.

Όσον αφορά τον όροφο, εκτός από το άνοιγμα της κεντρικής είσοδου στο νότο, υπάρχει ένα μικρό παρά-θυρο στα αριστερά αυτής, που αντιστοιχεί στον χειμε-ρινό χώρο της οικείας, εκεί δηλαδή που συναντάμε την εστία. Απο την δεξιά μεριά της θύρας υπάρχει δεύτερο παράθυρο. Στη βόρεια όψη, υπάρχουν τρία παράθυρα και ένα μικρό άνοιγμα το οποίο δεν είναι ορατό από την εσωτερική πλευρά. Ωστόσο το εσωτερικό του κτίσματος μαρτυρά οτι το κεντρικό παράθυρο αρχικά λειτουργούσε ώς θύρα, η οποία οδηγούσε σε εξώστη, ελάχιστα ίχνη του οποίου συναντάμε στην όψη.

Στην ανατολική όψη του ορόφου υπάρχουν δύο παράθυρα ίδιας τυπολογίας και μεγέθους τα οποία σε συνδυασμό με το ακραίο βορινό και νότιο παραθυρο μας δίνουν έναν ευάερο καλοκαιρινό χώρο.

Στο εσωτερικό της οικίας υπάρχουν αρκετά ερμάρια για αποθηκευτικούς λόγους. Το πρώτο είναι ανάμεσα στα προαναφερθέντα ανοίγματα και έχει περιμετρικά ξύλινο πλαίσιο. Ένα ακόμα είναι δίπλα στο δυτικό άνοιγμα της βόρειας πλευράς. Το συγκεκριμένο έχει και διαμόρφωση ραφιών με ξύλο. Τέλος, ένα ακόμα δίπλα στο παράθυρο της νότιας όψης, έχει την τυπολογία παραθύρου με καμάρα στο άνω τμήμα, αλλά φαίνεται να ήταν εξ αρχής ερμάριο λόγω της συνέχειας των ξύλινων στοιχείων για την ενίσχυση της λιθοδομής.

Το τελευταίο δεν έχει καμία εσωτερική διαμόρφωση. Στο εσωτερικό ακόμη σώζεται σε αρκετά καλή κατάσταση το εμπρόσθιο τμήμα του τζακιού.

Η σημερινή μορφή του κτιρίου έχει αλλάξει, λόγω της κάλυψης του εξωτερικού του κτίσματος από κονίαμα. Επίσης, η οροφή έχει αντικατασταθεί με νέα και έχει γίνει ενίσχυση περιμετρικά και στο ανώτερο τμήμα της τοιχοποιίας, με οπλισμένο σκυρόδεμα.