Αα3 Οικία Βασ. Καρκουλά

Το κτίσμα αυτό βρί-σκεται νοτιοανατολι-κά του οικισμού και είναι το τέταρτο που συναντά κανείς στα δεξιά του εισερχόμενος από το επαρχιακό οδικό δίκτυο με κατεύθυνση προς την κεντρική πλατεία. Το οικοδόμημα είναι προσανατολισμένο βορειοδυτικά με την κύρια είσοδο προς τον δρόμο που οδηγεί στην πλατεία του χωριού.

Το κτήριο ανήκει στην οικογένεια Καρκουλά, είναι δύο επιπέδων με αναλογίες κάτοψης 2:1 και στεγάζεται με χαμηλή τετρακλινή στέγη. Η είσοδος γίνεται από την βορειοδυτική (κύρια) όψη. Στην όψη αυτή το κτίσμα φαίνεται ως ισόγειο από την πλευρά του δρόμου, όπου και υπάρχουν δύο θύρες και δύο παράθυρα.

Το συγκεκριμένο κτίσμα είναι ιδιαίτερης σημασίας οικοδόμημα για τον οικισμό καθώς φαίνεται να ήταν το μοναδικό τριώροφο κτισμένο εξολοκλήρου πάνω από την στάθμη του εδάφους. Σε δεύτερο χρόνο, και λόγω των καταστροφών που προκάλεσε ο σεισμός στο ανώτερο πάτωμα, οι ιδιοκτήτες του προχώρησαν στην καθαίρεση του. Σήμερα τα εμφανή ίχνη από το τρίτο πάτωμα είναι ορατά και μας επιτρέπουν να σχηματίσουμε εικόνα για την μορφολογία αυτού. Στην κύρια όψη, πάνω από το βορινό παράθυρο, υπάρχει ίχνος από το κατώφλι υπερκείμενου παράθυρου του τρίτου επιπέδου, το οποίο έχει πληρωθεί εκ των υστέρων με πέτρες. Επίσης, λόγω της ύπαρξης κονιάματος στο νότιο τμήμα της συγκεκριμένης όψης, αλλά και κατακόρυφων αρμών στο εσωτερικό, πιθανολογείται ότι υπήρχαν περισσότερα ανοίγματα στο επίπεδο. Την ύπαρξη του τρίτου επιπέδου μαρτυρούν και οι περιμετρικά εναπομείνουσες υποδοχές για τις ξύλινες δοκούς στήριξης του πατώματος.

Στην νοτιοανατολική πλευρά, στο πρώτο επίπεδο υπάρχουν μια θύρα στο κέντρο, που αποτελεί και την είσοδο, καθώς και ένα παράθυρο μικρών διαστάσεων, πιθανόν για εξαερισμό, το οποίο έχει καλυφθεί εσωτερικά με λίθους που προέρχονται από την πλήρωση για την δημιουργία καμάρας στο εσωτερικό. Στο ύψος του δεύτερου επιπέδου, τα εναπομείναντα τμήματα ξύλινων δοκών που εξέχουν μαρτυρούν, πέραν του πατώματος, την άλλοτε ύπαρξη ξύλινου εξώστη στον όροφο κάτι το οποίο επιβεβαιώνεται και από την ύπαρξη θύρας στο κέντρο της όψης. Στην ίδια πλευρά αλλά στο ύψος του ορόφου που κατέρρευσε,

και στις δύο άκρες της, υπάρχουν ίχνη από παράθυρα, καθώς είναι ορατοί και εδώ οι γωνιαίοι λίθοι και το κατώφλι. Στο κέντρο και πάνω από την θύρα του δεύτερου πατώματος φαίνεται να υπήρχε άλλη μια θύρα, γεγονός που μας το φανερώνει τόσο η ύπαρξη μεγαλύτερου μεγέθους λίθων, όσο και τα τμήματα των ξύλινων δοκών που εξέχουν και πιθανά στήριζαν τον εξώστη που αντιστοιχούσε σε αυτή. Η πρόσβαση στο τρίτο πάτωμα δεν είναι ορατή από πού πραγματοποιούταν, καθώς δεν υπάρχουν ίχνη κλίμακας στο εξωτερικό, αλλά ούτε στο εσωτερικό του κτίσματος.

Στην βορειοανατολική όψη από το κατώτερο τμήμα και προς τα πάνω υπάρχει μια θύρα καλυμμένη εκ των υστέρων με λίθους, πιθανώς λόγω την ανύψωσης του εδάφους και κάλυψης κατά το ήμισυ της, στο επόμενο επίπεδο υπάρχει άλλο ένα παράθυρο, ενώ στο επίπεδο του ορόφου που καθαιρέθηκε υπάρχουν ίχνη θύρας σε συνδυασμό με αυτά των δοκών του αντίστοιχου εξώστη, όπως και ίχνη πλαϊνού (εκ δεξιών της θύρας) παραθύρου. Αντίστοιχα ίχνη παραθύρου στον τρίτο όροφο, συμμετρικό με το προαναφερθέν, συναντάμε στο εσωτερικό του κτίσματος, που σε συνδυασμό με την κεντρική θύρα μας δίνει μια συμμετρική όψη στον όροφο αυτό.

Ο νοτιοδυτικός τοίχος είναι “τυφλός”, με μοναδική εξαίρεση τα ίχνη μικρού παράθυρου που εμφανίζονται στο δεξιό τμήμα του, κόντα στην γωνία του κτίσματος, στον τρίτο όροφο. Πέραν αυτού εμφανίζεται μόνο η δομή της καμινάδας του τζακιού η οποία εκτείνεται καθ’ όλο το ύψος του.

Στο κατώτερο επίπεδο του ισογείου, και συγκεκριμένα στην νοτιοδυτική πλευρά του, το 1/3 του χώρου καταλαμβάνει η λιθόκτιστη καμάρα χαμηλωμένου τόξου περίτεχνης μορφής, η οποία χρησίμευε ως χώρος αποθήκευσης αγαθών και για τα ζώα. Ακριβώς πάνω από την καμάρα συναντάμε τον χειμερινό χώρο του ορόφου, όπου και βρίσκεται η εστία με την περίπου ημικυκλική σε κάτοψη εσοχή της καμινάδας επί του τοίχου. Στον χώρο αυτό συναντάμε επίσης επένδυση του λίθινου δαπέδου με ξύλο, πράγμα που σε συνδυασμό με το ξύλινο δάπεδο του υπόλοιπου τμήματος της κατασκευής του ορόφου μας δίνει ένα ομοιόμορφο αποτέλεσμα το οποίο συνάδει και με την εμπορική χρήση αυτού. Επίσης, το γεγονός των δύο θυρών για την είσοδο στον όροφο μας οδηγεί να πιθανολογήσουμε την ύπαρξη εσωτερικού διαχωριστικού - το οποίο σε συνδυασμό με το υπερυψωμένο κατώφλι της μιας θύρας - ίσως να διαχώριζε σε κύριο και βοηθητικό χώρο. Η ύπαρξη του βοηθητικού αυτού χώρου στηρίζει και την πιθανότητα ύπαρξης εσωτερικής κλίμακας για την πρόσβαση στον τρίτο όροφο, μιας και δεν υπάρχουν ίχνη στο εξωτερικό, και η οποία σε άλλη περίπτωση θα γινόταν από τον κύριο χώρο του καταστήματος, πράγμα που φαντάζει προβληματικό.