Επισήμανση των επικρατέστερων τύπων κτισμάτων κατοικίας

Γενικές τυπολογικές παρατηρήσεις

Η επικρατέστερη αρχιτεκτονική τυπολογία που συναντάται στον οικισµό είναι κτίσµατα µε αναλογίες κάτοψης 1:2, µονόχωρα, πλατυµέτωπα µε την στενή πλευρά να έχει µήκος περίπου 6 µέτρα. Τα περισσότερα  αναπτύσσονται καθ’ ύψος σε δύο επίπεδα, µε ελάχιστες περιπτώσεις τριώροφων. Λόγω της κλίσης του εδάφους τα κτήρια στην πλειοψηφία τους τοποθετούνται παράλληλα στις ισοϋψείς του ανάγλυφου και δεν ακολουθούν συγκεκριµένο προσανατολισµό. Το πρόβληµα του θερµού-ψυχρού κλίµατος το έλυναν µε την κατά περίπτωση επιλογή τοποθέτησης των ανοιγµάτων στις όψεις. 

Όλα τα κτίσµατα είναι µονόχωρα, εκτός του κτηρίου Β (δίχωρο), και έχουν κατώγι και ανώγι. Η ύπαρξη του κατωγιού εξυπηρετούσε πολλές φορές τις περιπτώσεις των κτισµάτων που είχαν και εµπορική χρήση στο ισόγειο. Όταν συνέβαινε αυτό, ο χώρος που αντιστοιχούσε στο εµπόριο αποµονώνονταν από το υπόλοιπο κατώγι µε ξύλινο διαχωριστικό (Αα8). Στο ανώγι βρισκόταν πάντοτε ο κύριος χώρος της κατοικίας, ο οποίος στα µονόχωρα διαιρούνταν ενίοτε µε ξύλινα διαχωριστικά, άλλοτε σε δύο µέρη (Αα2, Αα8) και άλλοτε σε τρία µε προθάλαµο (Αα6). Όταν το κατώγι ήταν βυθισµένο στο έδαφος , η είσοδος στο ανώγι γινόταν από την υψηλότερη στάθµη του εδάφους µε τη βοήθεια λίθινης κλίµακας (Αα2, Αα3, Αα5, Αα6, Αα7, Αα8). Εξαιρέσεις αυτού του κανόνα αποτελούν τα κτίσµατα Αα1 και Αβ1, τα οποία ενώ είναι βυθισµένα στο έδαφος η είσοδος γινόταν µέσω ξύλινης κλίµακας που οδηγούσε στον εξώστη του ορόφου. 

Εξαίρεση της επικρατέστερης µορφής του πλατυµέτωπου αποτελούν τα κτίσµατα Αβ1 και Αβ2 (στενοµέτωπα). Αξίζει να σηµειωθεί ότι ο λόγος που τα κτήρια αυτά είχαν την στενή τους πλευρά ως κύρια όψη οφείλεται στη θέση τους, αφού βρίσκονται στον πιο εµπορικό δρόµο, στην καρδιά του οικισµού. Με την στροφή αυτή του στενού µετώπου, παράλληλα στον άξονα του δρόµου, επιτυγχάνονταν η απόκρυψη της εισόδου στην κατοικία, η οποία σε αυτήν την περίπτωση γίνεται από τα πλάγια. 

Γενικά, στα κτήρια που υπήρχε και εµπορική χρήση τα ανοίγµατα ήταν µεγαλύτερα σε πλάτος (έως 1 µέτρο) και αρκετά προσεγµένα σε κατασκευή και µορφή.

Τέλος, υπάρχουν και κτίσµατα που ενώ έχουν προσθήκες, ανήκουν στην κατηγορία του  επικρατέστερου αρχιτεκτονικού τύπου µε παραλλαγές, αφού διατηρούν τα χαρακτηριστικά αυτού στον αρχικό τους πυρήνα (Αα’1, Αα’2, Αα’3).