Αα'2 Οικία Τερζή

οικισμού και είναι ένα από τα τέσσερα που απαντώνται να είναι δια-τεταγμένα στην μορφή της μικρής συνοικίας που έχουμε προαναφέρει. Η κύρια όψη του είναι στραμμένη προς ανατολή, ενώ μεγάλο ενδιαφέρον έχει και η δυτική στην οποία συναντάμε την κύρια είσοδο καθώς και μια μεταγενέστερη από το κυρίως κτίσμα προσθήκη. Και εδώ η κλίση του εδάφους καθιστά τον όροφο (από τα ανατολικά) να εμφανίζεται ως ισόγειο στην δυτική πλευρά, το ισόγειο υπογειοποιείται, ενώ η ακόμα πιο έντονη υψομετρική διαφορά κατά μήκος της ανατολικής όψης δημιουργεί το περιθώριο για έναν ακόμη - χαμηλού ύψους - όροφο.

Το γενικό σχήμα της κάτοψης είναι αρχικά περίπου ορθογωνικό με αναλογίες 1:1.3, πράγμα που αλλάζει με τις προσθήκες κατ΄ επέκταση που γίνονται στο βόρειο και δυτικό τμήμα αυτής, όπου και παίρνει πιο τετραγωνική μορφή. Ξεκινώντας από κάτω προς τα επάνω συναντάμε στο κατώτερο επίπεδο ένα όροφο χαμηλού ύψους με ένα κεντρικό άνοιγμα μόνο από την ανατολική όψη. Η ποιότητα κατασκευής της θύρας και το μέγεθος αυτής μας καλούν να υποθέσουμε πως πρόκειται για χώρο βοηθητικό (αποθήκευση, ζώα, εργαλεία). Πλάι στα αριστερά της θύρας έχουμε άλλη μια προσθήκη πολύ μικρής κλίμακας, ύψους μισού ορόφου, η επικάλυψη της οποίας είναι από σκυρόδεμα, κάτι που μας μαρτυρά την μεταγενέστερη ηλικία αυτής. Πάνω από αυτή συναντάμε ένα άνοιγμα πολύ μικρού μεγέθους το οποίο μάλλον λειτουργούσε σαν αερισμός του προαναφερθέντος υπόγειου χώρου παρά σαν κανονικό παράθυρο.

Στην συνέχεια, αυτό που θα ονομάζαμε στάθμη ισογείου φέρει δύο ανοίγματα παραθύρων στην ανατολική όψη και δύο θύρες στην βορινή. Η ποιότητα κατασκευής των παραθύρων με τοξωτά ανώφλια, αλλά και η θολωτή καμάρα που

στεγάζει την δεξιά εκ των δύο βορινών θυρών - η οποία στέ-γαση σε συνδυασμό με την σκάλα στα δεξιά της δημιουργούν την είσοδο του ορόφου - συνάδουν όχι με βοηθητική χρήση αλλά με αυτήν που οι μαρτυρίες των ντόπιων κατοίκων αναφέρουν ως τυροκομείο. Η δεύτερη εκ των δύο βορινών θυρών, με απλούστερη κατασκευαστική και μορφολογική δομή, μαζί με ένα τμήμα της κατασκευής που βρίσκεται σε συνέχεια της θολοσκεπής στέγασης της διπλανής εισόδου φαίνεται να ανήκουν σε μετέπειτα φάση (προαναφερθείσες προσθήκες) κάτι το οποίο μαρτυρά και το σκυρόδεμα που έχει χρησιμοποιηθεί για την στέγαση του χώρου που έχει δημιουργηθεί. Ακόμη προσθήκη κατ΄ επέκταση φαίνεται να είναι το δυτικό τμήμα του κτίσματος. Αυτό φαίνεται καθαρά από τον κατασκευαστικό αρμό που έχει δημιουργηθεί μεταξύ των λίθων της προσθήκης και των παλαιοτέρων γωνιακών λίθων της υπάρχουσας τοιχοποιίας. Το γεγονός αυτό της προσθήκης θα μπορούσε να μας ερμηνεύσει και το γιατί το κτίσμα αυτό δεν φέρει ανοίγματα από την μεριά της δημόσιας αυλής της γειτονιάς, κάτι που θα περιμέναμε, αφού η θέση του συμβάλει ζωτικά στην δημιουργία αυτής. Παρόλα αυτά ο ρόλος της γειτονιάς παραμένει παραμένει ζωτικός και στην μετέπειτα φάση αφού η είσοδος του τυροκομείου αλλά και του ορόφου, διαμέσου της ιδιωτικής αυλής του κτίσματος, είναι σε άμεση σχέση με αυτήν.

Στο ισόγειο συναντάμε μια ακόμα θύρα στη δεξιά μεριά της βόρειας όψης, το μέγεθος και η ποιότητα κατασκευής της οποίας δηλώνει βοηθητική χρήση. Στην στάθμη του ορόφου συναντάμε στην βόρεια όψη την είσοδο αυτού, σε σχετικά μικρή απόσταση από την γωνία του κτίσματος πριν την δυτική προσθήκη, ένα παράθυρο στα αριστερά της θύρας αυτής, και ακόμη ένα μικρό, του οποίου το μέγεθος αλλά και το ύψος υποδηλώνει χρήση μπάνιου στο εσωτερικό (άλλωστε ανήκει στο τμήμα της επέκτασης). Η στέγαση της εισόδου και του διευρυμένου πλατύσκαλου που έχει δημιουργηθεί από την βορινή επέκταση του ισογείου γίνεται μέσω της επέκτασης της στέγης, στηριζόμενης σε κατακόρυφους μεταλλικούς στύλους.

Στην ανατολική όψη του ορόφου συναντάμε δύο παράθυρα μεταξύ των οποίων και μια κεντρική θύρα που οδηγούσε σε ένα μπαλκόνι του οποίου ίχνη των δοκών παραμένουν στην όψη μέχρι σήμερα. Η ύπαρξη του ίχνους του τζακιού στην νότια όψη μας προϊδεάζει για τον διαχωρισμό του εσωτερικού σε “χειμερινό” και “θερινό” χώρο διημέρευσης αλλά οι επεκτάσεις και οι εκτεταμένες επεμβάσεις, καθώς επίσης

και η αδυναμία πρόσβασης στο εσωτερικό κάνουν την υπόθεση μας πολύ αδύναμη.

Στην νότια όψη εμφανίζονται ακόμη δύο παράθυρα, με το αριστερό, το οποίο και ανήκει στην φάση της επέκτασης, να δείχνει μια τάση παραγκωνισμού της αισθητικής αξίας και της ποιοτικής κατασκευής που το διπλανό του φέρει. Εμφανής είναι και εδώ ο αρμός της επεκτάσεως του δυτικού τμήματος.

Τέλος η δυτική όψη, όπως έχει προαναφερθεί δεν φέρει ανοίγματα παρά τρεις εξοχές στην τοιχοποιία, όπου σύμφωνα πάντα με μαρτυρίες, η αριστερή είναι τζάκι, η μεσαία ερμάριο, και η δεξιά παλιός φούρνος (πλέον εκτός λειτουργίας). Η στέγη - επανακατασκευασμένη σήμερα - είναι τετρακλινής με επικάλυψη κεραμιδιών.

Η όλη κατασκευή φέρει το χαρακτηριστικό των τριών επιπέδων, κάτι που δεν απαντάται συχνά στο οικισμό και το οποίο σε συνδυασμό με την εγκατάσταση της εμπορικής χρήσης αλλά και των ποιοτικών λεπτομερειών της κατασκευής μας δίνει την εικόνα οικογένειας σχετικά εύπορης, στοιχείο που απαντάται και στα άλλα κτίσματα της γειτονιάς αυτής.

Στο ισόγειο συναντάμε μια ακόμα θύρα στη δεξιά μεριά της βόρειας όψης, το μέγεθος και η ποιότητα κατασκευής της οποίας δηλώνει βοηθητική χρήση. Στην στάθμη του ορόφου συναντάμε στην βόρεια όψη την είσοδο αυτού, σε σχετικά μικρή απόσταση από την γωνία του κτίσματος πριν την δυτική προσθήκη, ένα παράθυρο στα αριστερά της θύρας αυτής, και ακόμη ένα μικρό, του οποίου το μέγεθος αλλά και το ύψος υποδηλώνει χρήση μπάνιου στο εσωτερικό (άλλωστε ανήκει στο τμήμα της επέκτασης). Η στέγαση της εισόδου και του διευρυμένου πλατύσκαλου που έχει δημιουργηθεί από την βορινή επέκταση του ισογείου γίνεται μέσω της επέκτασης της στέγης, στηριζόμενης σε κατακόρυφους μεταλλικούς στύλους.

Στην ανατολική όψη του ορόφου συναντάμε δύο παράθυρα μεταξύ των οποίων και μια κεντρική θύρα που οδηγούσε σε ένα μπαλκόνι του οποίου ίχνη των δοκών παραμένουν στην όψη μέχρι σήμερα. Η ύπαρξη του ίχνους του τζακιού στην νότια όψη μας προϊδεάζει για τον διαχωρισμό του εσωτερικού σε “χειμερινό” και “θερινό” χώρο διημέρευσης αλλά οι επεκτάσεις και οι εκτεταμένες επεμβάσεις, καθώς επίσης και η αδυναμία πρόσβασης στο εσωτερικό κάνουν την υπόθεση μας πολύ αδύναμη.

Στην νότια όψη εμφανίζονται ακόμη δύο παράθυρα, με το αριστερό, το οποίο και ανήκει στην φάση της επέκτασης,να δείχνει μια τάση παραγκωνισμού της αισθητικής αξίας και της ποιοτικής κατασκευής που το διπλανό του φέρει. Εμφανής είναι και εδώ ο αρμός της επεκτάσεως του δυτικού τμήματος.

Τέλος η δυτική όψη, όπως έχει προαναφερθεί δεν φέρει ανοίγματα παρά τρεις εξοχές στην τοιχοποιία, όπου σύμφωνα πάντα με μαρτυρίες, η αριστερή είναι τζάκι, η μεσαία ερμάριο, και η δεξιά παλιός φούρνος (πλέον εκτός λειτουργίας). Η στέγη - επανακατασκευασμένη σήμερα - είναι τετρακλινής με επικάλυψη κεραμιδιών.

Η όλη κατασκευή φέρει το χαρακτηριστικό των τριών επιπέδων, κάτι που δεν απαντάται συχνά στο οικισμό και το οποίο σε συνδυασμό με την εγκατάσταση της εμπορικής χρήσης αλλά και των ποιοτικών λεπτομερειών της κατασκευής μας δίνει την εικόνα οικογένειας σχετικά εύπορης, στοιχείο που απαντάται και στα άλλα κτίσματα της γειτονιάς αυτής.