Οι πρωτεύοντες δρόμοι που διασχίζουν το Κοίλασο καλύπτονται από άσφαλτο, η οποία όμως έχει ανανεωθεί σε ορισμένα μόνο τμήματά της και γι' αυτό δυσχεραίνεται η απόλυτα ομαλή διέλευση των οχημάτων. Οι δευτερεύοντες δρόμοι, οι οποίοι καταλαμβάνουν μεγαλύτερη έκταση, αποτελούν παρακλάδια των κεντρικών, οδηγούν σε κατοικίες και εξυπηρετούν το κεντρικό κομμάτι του οκισμού, καλύπτονται δε από τσιμέντο.
Τέλος, υπάρχει και ένας περιορισμένος αριθμός δρόμων με χώμα ή χαλίκι, οι οποίοι είτε εξυπηρετούν ελάχιστες κατοικίες και οδηγούν σε αδιέξοδο είτε προσφέρονται μόνο για πρόσβαση από πεζούς είτε οδηγούν σε άκτιστες ιδιοκτησίες γης και χωράφια. Εξάλλου οι χωματόδρομοι συναντώνται στις όχθες του ποταμού, καθώς τον χειμώνα, σύμφωνα με μαρτυρίες τον κατοίκων, τα νερά του μπορεί να ξεχειλίσουν και η επίστρωση ενός δρόμου με άσφαλτο ή τσιμέντο δεν θα ήταν σκόπιμη σε μια τέτοια περίπτωση, ειδικά χωρίς τις κατάλληλες υποδομές και τα κατάλληλα έργα για την προφύλαξη των ίδιων. Με την μοναδική εξαίρεση ενός πλακοστρωμένου μικρού μήκους και πλάτους δρόμου που οδηγεί στην είσοδο μιας κατοικίας, άλλοι λιθόστρωτοι και πλακόστρωτοι δρόμοι δεν υπάρχουν.
Η εικόνα αυτή δικαιολογείται και από την σχεδόν αποκλειστική χρήση της γης ως κατοικίας, καθώς δεν υπάρχουν συγκεντρωμένες εμπορικές χρήσεις χώρων και χώροι ιδιαίτερα κοινωνικού χαρακτήρα που να απαιτούν την συλλογική μέριμνα των κατοίκων και της τοπικής διοίκησης.