Χρονολογείται στο 1841,όψιμο ,ορθογωνικό, τρίχωρο ,τριώροφο Αν και σε πλήρη εγκατάλλειψη το τριώροφο αρχοντικό ειναι ενα λαμπρό παράδειγμα της ύστερης πηλειορείτικης αρχιτεκτονικής, μιας και δεν έχει υποστει σχεδόν καθόλου μετατροπές όσο ήταν κατοικούμενο.
Ο σκελετός του κτιρίου αναπτύσσεται στην νότια και δυτική όψη του μπροστινού τμήματος .
Κυρίαρχο στοιχείο της μπροστινής όψης ειναι το ημιεξαγωνικό σαχνισί, το οποίο τονίζει τον άξονα συμμετρίας της.
Αν και η διάταξη τών χώρων ακολουθεί παλαιότερα πρότυπα νεα στοιχεία προδίδουν τον τόνο αλλαγής που επικρατούσε σε κτίσματα αυτης της εποχής.
Μεγαλύτερα παράθυρα, ελάχιστες πολεμίστρες απλοι φεγγίτες ειναι καποια παραδείγματα αυτών των αλλαγών.