Οι σκάλες των κτηρίων διαφοροποιούνται ανάλογα με τη θέση τους.
Οι εξωτερικές σκάλες είναι κατά κανόνα λίθινες. Μία στρώση πέτρας καλύπτεται από σχιστόπλακες μεγάλου συνήθως μεγέθους, ενώ το σχήμα τους μπορεί να είναι είτε ημικυκλικό είτε ορθοκανονικό.
Οι εσωτερικές σκάλες είναι κατά κανόνα ξύλινες, με ελάχιστες εξαιρέσεις. Δύο βαθμιδοφόροι εδράζονται στα δοκάρια των πατωμάτων ή στην κατώτερη στάθμη. Τα σκαλοπάτια που σφηνώνονται σε αυτούς μέσω εσοχών έχουν πάτημα 22 εκατοστών και μεταξύ τους επικάλυψη 3 εκατοστών συνήθως, ενώ στις γωνίες τοποθετούνται πλατύσκαλα.
Ο χειρολισθήρας στηρίζεται σε ορθοστάτες σύνθετης μορφής, σκαλισμένα από ξυλαράκια που το πάχος τους τελικά φτάνει τα 3 εκατοστά. Σημαντικό, τέλος, στοιχείο αποτελεί η στέψη της σκάλας με τη μεσάντρα, επίπλου ίδιου ρυθμού με την υπόλοιπη σκάλα καλλιτεχνικού και αποθηκευτικού χαρακτήρα. Η κατασκευή της αποτελείται από μικρούς στύλους, οριζόντια στοιχεία και πλήρωση με ορθοστάτες.
Οι συνδέσεις είναι όλες κρυφές, δεδομένου ότι αποτελεί στοιχείο καλλιτεχνικής αξίας και κοινωνικής ανάδειξης.
Βιβλιογραφία-Πηγές: Ιωάννης Κίζης (2007), Πηλιορείτικη Οικοδομία , Πολιτιστικό Ίδρυμα Ομίλου Πειραιώς