Στέγες

Οι στέγες παρουσιάζουν μεγάλη ποικιλία στη Βυζίτσα.

Πιο συγκεκριμένα χωρίζονται σε δύο κατηγορίες, αυτή των καθιστών στεγών και αυτή των ζευκτών. Κάθε στέγη υπακούει σε ένα από τα δύο συστήματα ανεξαρτήτως από τη φαινομενική της τυχαιότητα και υπερδιαστασιολόγηση.

Αφενός, οι καθιστές στέγες μεταφέρουν το βάρος τους στα δοκάρια, μέσω των μπαμπάδων της στέγης. Τα δοκάρια με τη σειρά τους μεταφέρουν τα φορτία της στέγης στους λίθινους τοίχους ή/και σε ενδιάμεσους στύλους και μεσότοιχους. Αφετέρου, οι στέγες που κατασκευάζονται με τη μέθοδο των ζευκτών δε βασίζονται στατικά στα δοκάρια. Η σύνδεση μεταξύ δοκαριού και αμειβόντων μετατρέπει το οριζόντιο στοιχείο σε ελκυστήρα, παραλαμβάνοντας εφελκυστικές δυνάμεις από τη στέγη, ενώ το βάρος μεταφέρεται στη λιθοδομή. Ο ορθοστάτης δεν έρχεται σε επαφή με τον ελκυστήρα, αλλά στηρίζει τον ελκυστήρα μέσω σιδερένιου ελάσματος που καρφώνεται μονάχα στον ορθοστάτη μετά την πλήρη κατασκευή της στέγης.

Οι καθιστές στέγες λόγω των μικρότερων απαιτήσεών τους σε στατικές αντοχές διακρίνονται από μικρότερες διατομές ξύλων, ενώ η κατασκευή τους επιτρέπει μικρότερη εξειδίκευση και επαγγελματισμό. Χαρακτηριστικό παράδειγμα τέτοιας στέγης αποτελεί το μικρό παράσπιτο, μέρος γκρεμισμένου αρχοντικού στη Δυτική πλευρά του χωριού. Πάνω από τους αμείβοντες κάθονται τεγίδες και επιτεγίδες.

Η παραδοσιακή πηλειορίτικη στέγη γίνεται με σχιστόπλακες, κυρίως από το ανατολικό κομμάτι του Πηλίου. Τα κεραμίδια είναι χαρακτηριστικό  νεότερων οικοδομημάτων, εκτός του παραδοσιακού χαρακτήρα. Οι στέγες έχουν κλίση αρκετά μεγάλη για να διώχνουν τα νερά και τα χιόνια, αλλά αρκετά μικρή ώστε οι πλάκες να παραμένουν στη θέση τους χωρίς πρόσθετη στήριξη. 

Η απόληξη της στέγης γίνεται με μικρότερη, ελαφρώς παρεκλείνουσα από την οριζόντιο κλίση έτσι ώστε να απομακρύνονται όσο περισσότερο γίνεται τα νερά της βροχής από το κτήριο. Το προβαλλόμενο γείσο επιτυγχάνεται μέσω ξύλινων προβόλων (δοκάρια στέγης), ελαφρά προβολή του λίθινου τοίχου προς τα έξω μέσω λεπτών λίθων ή μέσω συνδυασμού τους. Συνήθως το κάτω μέρος της στέγης μένει φανερό, αλλά υπάρχει και η δυνατότητα εισαγωγής ψευδοροφής, που πολλές φορές αποτελεί σημείο διακόσμησης. 

Βιβλιογραφία-Πηγές: Ιωάννης Κίζης (2007), Πηλιορείτικη Οικοδομία , Πολιτιστικό Ίδρυμα Ομίλου Πειραιώς