Χαγιάτια και Εξώστες

Αναγνωριστικό σημείο της αρχιτεκτονικής του Πήλιου αποτελούν οι εξώστες και τα χαγιάτια.

Αναγνωρίζονται ως προεξοχές  στο υψηλότερο πάτωμα με πλάτος που κυμαίνεται από 30 ως 60 εκατοστά. Το δομικό τους σύστημα είναι η σύνδεση των συστημάτων των προβαλλόντων δοκαριών από ορόφους και του τσατμά–σαχνισιού (αναλύονται στα ανάλογα κεφάλαια). Συνήθως τοποθετούνται σε όλο τους το πλάτος παράθυρα, αυξάνοντας τη σημασία των ορθοστατών.

Κάτω από τα δοκάρια συναντώνται κεκλιμένα ξύλα, συνδεδεμένα με την ξυλοδεσιά της ακριβώς από κάτω στάθμης με ατσαλόκαρφα και ειδικές συνδέσεις. Τα ξύλα αυτά μπορεί να είναι είτε γραμμικά είτε καμπύλα, τα οποία αποτελούν δείγμα εμπειροτεχνίας, αφού δε συμπεριφέρονται καλύτερα από τα γραμμικά σε στατικό επίπεδο.  

Βιβλιογραφία-Πηγές: Ιωάννης Κίζης (2007), Πηλιορείτικη Οικοδομία , Πολιτιστικό Ίδρυμα Ομίλου Πειραιώς