Εξώστες

Οι παραδοσιακοί εξώστες ήταν το μόνα κομμάτια των κτιρίων που μαζί με τις αυλές ανοιγόντουσαν στο φυσικό περιβάλλον. Είχαν συνήθως νοτιανατολικό προσανατολισμό και βρίσκονταν επάνω από την κύρια είσοδο της κατοικίας, την οποία και επιστέγαζαν.

Τη βάση τους αποτελούσαν ξύλινα δοκάρια που εδράζονταν στις ξυλοδεσιές στη στάθμη του πατώματος του ορόφου, ενώ το δάπεδό τους καλύπτονταν από σανίδες καρφωμένες επάνω τους.

Υποστηλώματα που πατούσαν επάνω στα οριζόντια δοκάρια στήριζαν την πλακοσκέπαστη στέγη, η οποία αποτελούσε προέκταση της στέγης της κατοικίας.

Ξύλινες αντηρίδες ενίσχυαν τα δοκάρια του εξώστη στα σημεία όπου εδράζονταν οι ορθοστάτες του ξύλινου στέγαστρου.

Τέλος, περιμετρικά διαμορφωνόνταν προστατευτικό ξύλινο στηθαίο.