Πιτροφός

Γενικά στοιχεία για την ευρύτερη περιοχή

Η Άνδρος είναι το δεύτερο μεγαλύτερο σε μέγεθος νησί των Κυκλάδων, μετά τη Νάξο. Αποτελεί φυσική συνέχεια της Εύβοιας. Η πρωτεύουσα του νησιού είναι η Άνδρος ή αλλιώς Χώρα.

Απέχει από το λιμάνι της Ραφήνας περίπου 70 χλμ, απόσταση που διανύεται σε περίπου 2 ώρες με το πλοίο.

Σήμερα έχει τουριστική ανάπτυξη, λόγω των πολλών και όμορφων παραλιών, των μονοπατιών, του φυσικού της πλούτου, του πλούσιου υδροφόρου ορίζοντα και των πολλών αξιοθέατων. Επίσης, το γεγονός ότι βρίσκεται μόλις 2 ώρες από την Αθήνα, την κάνουν ένα καλό προορισμό για μικρές αποδράσεις από την πρωτεύουσα. Η τουριστική περίοδος είναι μικρότερη σε σχέση με άλλα νησιά των Κυκλάδων. Η πιο τουριστική πόλη είναι η Χώρα και το Μπατσί.

Έχει έκταση 379,7 τετραγωνικά χιλιόμετρα και το μήκος των ακτών της είναι 176 χιλιόμετρα. Απέχει 6 ναυτικά μίλια από την Εύβοια (στενό Καφηρέα, Κάβο Ντόρο) και λιγότερο από ένα ναυτικό μίλι από την Τήνο.

Η Άνδρος έχει δεκάδες αμμώδεις και βραχώδεις παραλίες, αφού η ακτογραμμή είναι 176 χιλιόμετρα.

Ο ορεινός όγκος του νησιού διακρίνεται σε τέσσερις οροσειρές σχεδόν παράλληλες μεταξύ τους και κάθετες ως προς το διάμηκες ανάπτυγμα του νησιού οι οποίες και χωρίζουν κατά μήκος την Άνδρο σε πέντε παράλληλα τμήματα. Κυριότερα όρη και κορυφές τους είναι οι Άγιοι Σαράντα (715 μ.), το Πέταλο (994 μ.), το Κούβαρο ή Κουβάρα (975 μ.), ο Γερακώνας ή Γερακώνες (760 μ.) και νότια η Ράχη με κορυφή τον Προφήτη Ηλία (750 μ.). Αν και δεν υπάρχουν μεγάλα ποτάμια η Άνδρος είναι πλούσια σε πηγές ρέματα και χείμαρρους που το καλοκαίρι οι περισσότεροι στερεύουν. Σημαντικότεροι είναι ο Αρνιπόταμος, ο Σεληνίτης, ο Άχλας, ο Μεγάλος Ποταμός και τα Διποτάματα. Επίσης η Άνδρος είναι γνωστή για τις πηγές της. Η πιο γνωστή πηγή στο νησί είναι η πηγή Σάριζα που βρίσκεται στα Αποίκια. Άλλες πηγές που δεν είναι όσο διάσημες όσο η Σάριζα είναι οι πηγές της Αγίας Ειρήνης και η αλατούχος πικροπηγή της Άρνης.

Ως ορεινό νησί η Άνδρος μπορεί να μην έχει πεδιάδες, έχει όμως εύφορες κοιλάδες κατάσπαρτες κυρίως με εσπεριδοειδή, αφήνοντας ακάλυπτες τις σχιστολιθικές κορυφές της. Πλούσιοι ελαιώνες και απέραντοι αμπελώνες κοσμούν τα βαθμωτά άνδηρα, (πεζούλες ή χαλιά κατά τους ντόπιους), ενώ ωραίοι αγροί και κήποι απαντώνται χαμηλότερα. Άγρια ζώα δεν υπάρχουν, εκτός από κάποιους αετούς και γεράκια βόρεια, ακανθόχοιρους, αιτούλους, ένα είδος κουναβιών, και φίδια. Το σύνηθες κυνήγι στο νησί αποτελούν αγριοπερίστερα, πέρδικες και λαγούς.

Χαρακτηριστικό της είναι η ύπαρξη πολλών αρχαίων μονοπατιών, τα οποία διατρέχουν το νησί σχεδόν σε όλο το μήκος και το πλάτος του. Πρόκειται για παλιά μονοπάτια που ακολουθούν τα φυσικά περάσματα στα βουνά και ρεματιές και συνδέουν τους τόπους κοινωνικού και οικονομικού ενδιαφέροντος του νησιού. Πολλά από αυτά χρησιμοποιούνται ακόμη και σήμερα από τους κατοίκους για να επισκεφτούν ξωκλήσια κυρίως την ημέρα της γιορτής τους και από τους κτηνοτρόφους για τη βοσκή των ζώων. Πιστεύεται ότι τα μονοπάτια αυτά, στη βασική τους χάραξη, έχουν μείνει τα ίδια από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα. Ακόμη και το βασικό οδικό δίκτυο του νησιού κατασκευάστηκε τα τελευταία προπολεμικά χρόνια και τα πρώτα μεταπολεμικά και είναι χαραγμένο πάνω στα χνάρια των παλιών μονοπατιών. Από όλα τα παραπάνω περνάει τουλάχιστον ένα μονοπάτι. Σ’ αυτά τα πανάρχαια λιθόστρωτα μονοπάτια στηρίχτηκαν η κοινωνική και η οικονομική ζωή του νησιού από την προϊστορία μέχρι τα πρώτα μεταπολεμικά χρόνια. Κάποια από αυτά έχουν αξιοποιηθεί τουριστικά και προσφέρονται για περιπατητικές διαδρομές.

Το υπέδαφος της περιέχει κοιτάσματα μεταλλευμάτων μαγγανίου, χρωμίου, αργυρούχου μολύβδου, αντιμονίου, ψευδαργύρου, χαλκού, νικελίου, και κυρίως σιδήρου.

Σήμερα με την τελευταία διοικητική διαίρεση η επαρχία της Άνδρου υπάγεται σε ένα δήμο, το δήμο Άνδρου που περιλαμβάνει όλα τα χωριά του νησιού και η έδρα του δήμου είναι η Χώρα.

Ο πληθυσμός του νησιού κατά την απογραφή 2011 ήταν 9.170 κάτοικοι , ενώ την προηγούμενη απογραφή που έγινε το 2001 ο πληθυσμός του νησιού ήταν 10.009 κάτοικοι.