Πιτροφός

Συμπεράσματα

Συμπερασματικά, στον Πιτροφό δε διακρίνονται οικιστικές ενότητες. Θα μπορούσαμε να πούμε ότι ο οικισμός χωρίζεται σε τρία μέρη, τα οποία προκύπτουν από την ιστορική του εξέλιξη. Πιο αναλυτικά, εντοπίζουμε τον πρώτο πυρήνα του οικισμού στο βορειοδυτικό του τμήμα, αφού εκεί υπάρχουν και τα παλαιότερα κτίσματα. Κεντρικά, συναντάται η πυκνότερη δόμηση. Τέλος, στο νότιο τμήμα, που αναπτύχθηκε τελευταίο, η δόμηση είναι αραιή. Στο χωριό δεν υπάρχει κάποιο κέντρο ή κεντρική αγορά ,ωστόσο υπάρχουν πολλές πηγές με πλατώματα.

Καθοριστικό στοιχείο για την εξέλιξη και το χαρακτήρα του οικισμού έπαιξε η έντονη αγροτική δραστηριότητα των κατοίκων. Παρατηρούμε ότι, τόσο η δομή των κτισμάτων, όσο και η γενική συγκρότηση του οικισμού, έχει προσαρμοστεί στις ανάγκες και τις ενασχολήσεις των κατοίκων. Έτσι, ο οικισμός βρίσκεται απλωμένος στο λόφο, αφού μεταξύ των κτισμάτων μεσολαβούν μεγάλες εκτάσεις καλλιεργήσιμης γης. Επίσης, τα περισσότερα κτίρια είναι αγροτικές κατοικίες, με ειδικές διαμορφώσεις, χώρους για τα ζώα και μεγάλες αυλές.

Ένας άλλος παράγοντας, που επηρέασε σημαντικά την διαμόρφωση του οικιστικού συνόλου, ήταν ότι τα υλικά, που χρησιμοποιούσαν οι κάτοικοι στις κατασκευές ήταν αποκλειστικά αυτά που εξασφάλιζαν, είτε από το χωριό τους, είτε από τις κοντινές περιοχές. Λόγω αυτού του γεγονότος, τα κυρίαρχα υλικά δόμησης ήταν η πέτρα (σχιστόλιθος) , το κυπαρίσσι και η ελιά. Ως συνδετικό κονίαμα χρησιμοποιούσαν χώμα με νερό. Ακόμα και τα σκαλιά των μονοπατιών, μέσω των οποίων γινόταν η κυκλοφορία στον οικισμό, ήταν πέτρινες πλάκες. Επίσης, η γεωγραφική θέση του οικισμού έχει συντελέσει στην συνολική του εικόνα, καθώς αναπτύσσεται σε ένα λόφο με σημαντική υψομετρική κλίση. Από αυτό το στοιχείο έχουν προκύψει κτίρια, που ακολουθώντας το έδαφος διαχωρίζονται σε όγκους διαφορετικού ύψους και εμφανίζουν υπόσκαφα τμήματα. Επίσης, η μεγάλη αυτή κλίση έχει οδηγήσει και στη διάνοιξη κάθετων μονοπατιών με σκαλοπάτια, που συνδέουν πλέον τους κεντρικούς δρόμους του οικισμού με τα σπίτια. Ύστερα, η κατοίκηση του χωριού κυρίως από φτωχά κοινωνικά στρώματα εξηγεί την χρήση τοπικών διαθέσιμων προϊόντων στις κατασκευές, την ύπαρξη μικρών κατοικιών, που κάποιες φορές επεκτείνονταν σταδιακά με την προσθήκη βοηθητικών συγκροτημάτων και την έλλειψη αρχοντικών.

Ωστόσο, μελετώντας τη σημερινή εικόνα του οικισμού παρατηρούμε αδιαμφισβήτητα κάποιες αλλαγές, αλλά και επεμβάσεις, που έχουν επηρεάσει, σε μεγαλύτερο ή σε μικρότερο βαθμό, το χαρακτήρα του. Αρχικά, συμπεραίνουμε ότι ο πληθυσμός του χωριού έχει μειωθεί σημαντικά και πολλοί κάτοικοί του το έχουν εγκαταλείψει. Αυτό εξηγεί και την παρατήρηση ,που προκύπτει από τους χάρτες, ότι δηλαδή τα περισσότερα κτίρια βρίσκονται σε μέτρια κατάσταση. Ταυτόχρονα, συνεπάγεται και τη σταδιακή ερείπωση των παραδοσιακών κτιρίων, εξαιτίας της κακής ή μηδαμινής συντήρησής τους. Όμως, η εικόνα των εγκαταλελειμμένων κτιρίων προσδίδει στον οικισμό ένα στοιχείο απομόνωσης και έλλειψης ζωής. Παράλληλα, αρκετοί δημόσιοι χώροι έχουν εγκαταλειφθεί, όπως οι κρήνες και το σχολείο του χωριού, που πλέον χρησιμοποιείται σπάνια ως χώρος εκδηλώσεων και συγκέντρωσης των κατοίκων. Σε σχέση με τις αλλοιώσεις και τις επεμβάσεις στον οικισμό αξίζει να ειπωθεί ότι η λεπτή επίστρωση σκυροδέματος, που έχει προστεθεί σε δρόμους, πηγές και στα μονοπάτια, όπου και συχνά φέρει διακοσμητικά στοιχεία, έχει σαφώς αλλοιώσει τον παραδοσιακό χαρακτήρα του οικισμού. Στα κτίρια οι επεμβάσεις ,που παρατηρούνται συνήθως έχουν ως στόχο την αποκατάσταση ή την καλύτερη ανθεκτικότητα των κτιρίων, οπότε και πρόκειται για χρήση νέων υλικών, όπως το σκυρόδεμα.

Τέλος, σημειώνεται ότι η κάθε επέμβαση δεν έχει ως επακόλουθο την αλλοίωση του παραδοσιακού χαρακτήρα του οικισμού, ούτε αποτελεί απαραίτητα μία αρνητική ενέργεια. Στην πραγματικότητα, θα ήταν σκόπιμο να εισαχθούν στον οικισμό νέοι τρόποι κατασκευής και να βελτιωθεί η επαφή με την τεχνολογία, κάτι που φανερά απουσιάζει, αλλά σε μία ισορροπία με τα παραδοσιακά κτίσματα του χωριού, στα οποία καλό θα ήταν να δίνεται περισσότερη σημασία, ώστε να διατηρείται ο παραδοσιακός αγροτικός χαρακτήρας του οικισμού.