Πατώματα - Δάπεδα

ΕΞΩΤΕΡΙΚΕΣ ΕΠΙΦΑΝΕΙΕΣ

Στις εξωτερικές οριζόντιες επιφάνειες,αυλές και δρόμους, εφαρμόζονται σχιστόπλακες. Χρησιμοποιούνται πλάκες, συχνότερα, πολυγωνικές σε διάφορα μεγέθη αλλά και ορθογωνισμένες. Στους δρόμους οι αρμοί είναι πλατείς με σφήνες ανάμεσά τους. Στα κατηφορικά μονοπάτια σφηνώνονται όρθιες πλάκες στο έδαφος, με πάχος 5-30 εκ, έτσι ώστε να μην παρασύρονται από τα όμβρια ύδατα. Οι αρμοί σε δρόμους και αυλές γαλακτίζονται,μαζί και με ένα τμήμα των πλακών περιμετρικά, έτσι ώστε να σχηματίζεται ένα λευκό πλαίσιο γύρω τους.

ΕΣΩΤΕΡΙΚΑ ΠΑΤΩΜΑΤΑ ΚΑΙ ΟΡΟΦΕΣ

Το δάπεδο στο ισόγειο είναι ως επί το πλείστον αργιλικό, επικαλυμμένο με υδρόχρωμα και σε ορισμένες περιπτώσεις με τσιμεντένιο ασπρόμαυρο πλακάκι.

Τα πατώματα στο ανώι είναι συνήθως ξύλινα. Δοκάρια από κυπαρισσοκορμούς, εδράζονται πάνω στους τοίχους και στη συνέχεια καλύπτονται από την υπερκείμενη τοιχοποιία, δηλαδή πακτώνονται σε αυτήν. Τοποθετούνται, λεπτότερα και χοντρύτερα εναλλάξ, και πάνω τους καρφώνονται ξύλινες σανίδες, από κυπαρίσσι ή ασπρόξυλα, χωρίς ψευτοπάτωμα μεταξύ του υποκείμενου ταβανιού και του τελικού σανιδώματος. Στις περιπτώσεις που εντοπίζεται ψευτοπάτωμα, αυτό συνίσταται από σχίζες και χώμα ή από αποκλάδια, πάνω στα οποία τοποθετούνται φρύγανα (αστιβιά ή ασπάλαθοι), που επικαλύπτονται με πηλό πάχους 15-20 εκ, στον οποίο στηρίζονται καδρονάκια από κυπαρίσσι για το τελικό σανίδωμα.

Όταν το πάτωμα του ανωγιού δεν είναι ξύλινο, τότε πάνω στα δοκάρια από κυπαρισσόξυλα εδράζονται γκρίζες σχιστόπλακες («στεγάδια»), οι οποίες συχνά βάφονται με υδρόχρωμα.Το μήκος του φτάνει τα 2-3 μ. 

Τέλος, αναφέρεται ότι στα νεοκλασικίζοντα κτίσματα, στα δάπεδα χρησιμοποιείται ευρέως το μάρμαρο.