Τα τζάκια των σπιτιών στη Βυζίτσα παρουσιάζουν ποικιλία. Τοποθετούνται στο χειμερινό μέρος του κτηρίου, συνήθως δηλαδή το βορινό και τοποθετούνται
Συναντώνται σε διάφορες μορφές, καμπύλες και ορθογωνικές. Ο παραδοσιακός τύπος όμως αποτελείται από την καμπύλη ανωδομή με ορθογωνική βάση. Η ανωδομή ή αλλιώς «φούσκα» έχει ημικυκλική κάτοψη και όψη που προσεγγίζει κώνο. Η κατασκευή τους γίνεται συνήθως από σανίδες ξύλου επιχρισμένες με κονίαμα που περιέχει ασβέστη, άχυρο, γιδότριχες κ.α. Η καμινάδα, άρα και μέρος του τζακιού, βρίσκεται στο πάχος του τοίχου, στον οποίο δημιουργείται κατά την οικοδόμηση μια καμπύλη κατακόρυφη οπή, βάθους 30-50 εκατοστών.
Η βάση του τζακιού έχει ως στόχο την απομάκρυνση της φλόγας και των ξύλων από το ξύλινο πάτωμα. Η κατασκευή του βασίζεται σε δύο καμπύλα ξύλα, επιλεγμένα από το μάστορα και στηριγμένα στο πλαίσιο του τοίχου, συνήθως κάτω και από το πάτωμα το οποίο εξυπηρετεί το τζάκι. Η επιφάνεια καλύπτεται από εφυαλωμένα πλακάκια ή πλάκες.
Βιβλιογραφία-Πηγές: Ιωάννης Κίζης (2007), Πηλιορείτικη Οικοδομία , Πολιτιστικό Ίδρυμα Ομίλου Πειραιώς