Θόλοι

Όσον αφορά στα οριζόντια φέροντα συστήματα, το σύστημα του θόλου έχει μεγάλη σημασία στη Βυζίτσα.

Τη διάσταση αυτή δεν του τη δίνει τόσο το μέγεθος και η ποιότητα τέτοιων κατασκευών, αλλά η ευρεία του διάδοση στα ανοίγματα του κτηρίου. Όπως αναλύεται και στο πλαίσιο των Κουφωμάτων, τα ανοίγματα εσωτερικά έχουν λοξές παρειές με τη μικρή τους διάσταση προς το εξωτερικό, έτσι ώστε από μικρή φωτιστική επιφάνεια να επιτυγχάνεται ο βέλτιστος φωτισμός του χώρου.

Η κατασκευή αυτή γεφυρώνεται συχνά με μικρούς θόλους, συνήθως ανοίγματος 1 μέτρου περίπου. Η ύπαρξη αυτών των θόλων δίνει στο συγκεκριμένο τύπο ανοίγματος το χαρακτηριστικό ψευδώνυμο «αχιβάδα». Οι διπλανοί τοίχοι ή οι θόλοι διπλανών παραθύρων λειτουργούν  ως αντηρίδες και έτσι δεν υπάρχει ανάγκη για ελκυστήρα. 

Οι θόλοι αυτοί χτίζονται από σχιστόπλακες, βαλμένες ακτινωτά με σύνδεση κονιάματος, ενώ για το χτίσιμο τους πρέπει να χρησιμοποιείται ξύλινο καλούπι. Θόλοι μεγαλύτερου μεγέθους δεν παρατηρούνται συχνά στη Βυζίτσα.

Βιβλιογραφία-Πηγές: Ιωάννης Κίζης (2007), Πηλιορείτικη Οικοδομία , Πολιτιστικό Ίδρυμα Ομίλου Πειραιώς