Κτίριο J7 ''ΙΑΤΡΕΙΟ''

Το αγροτικό ιατρείο και περιοδικό εκλογικό κέντρο του Παλαιοχωρίου, πρώην πλυσταριό και κοινοτική βιβλιοθήκη, βρίσκεται σε κεντρικό σημείο του χωριού, πολύ κοντά στην Νέα Πλατεία και είναι τοποθετημένο στον άξονα Ανατολής-Δύσης, με την είσοδό του στα δυτικά και τη βορεινή του όψη στο δρόμο. Πρόκειται για ισόγειο στενομέτωπο κτίσμα που χρονολογείται πριν το 1920 και διατηρείται σε καλή κατάσταση, με εμφανείς ωστόσο τις σύγχρονες επεμβάσεις, όπως είναι για παράδειγμα το κατασκευασμένο από σκυρόδεμα ανώφλι των παραθύρων και τα πιθανώς μεταγενέστερα ξύλινα κουφώματα.

Στις όψεις και αναφορικά με τα υλικά που έχουν χρησιμοποιηθεί και τον τρόπο κατασκευής, παρατηρούνται λαξευμένοι λίθοι στις γωνίες του κτίσματος και στην περίμετρο των ανοιγμάτων, ενώ η υπόλοιπη φέρουσα τοιχοποιία δομείται από ημιεπεξεργασμένες σε ορθογώνια και πολυγωνική μορφή πέτρες. Ειδικότερα, στο τμήμα που βρίσκεται πάνω από το πέτρινο διάζωμα που διατρέχει εξωτερικά το κτίριο παρατηρείται ανισόδομο σύστημα με μη συνεχείς στρώσεις λίθων στην έκταση της λιθοδομής και λίθων που δεν έχουν όλοι ορθογώνιο σχήμα, ενώ στο τμήμα που βρίσκεται κάτω από αυτό συναντάται το μωσαϊκό σύστημα, όπου έχουν χρησιμοποιηθεί εξάγωνοι λίθοι με 3 αρμούς να συναντώνται σε μία κορυφή.

Από άποψη εσωτερικής διάταξης, το κτίσμα έχει ορθογωνική κάτοψη και παρουσιάζει δίχωρη διάρθρωση, με την είσοδο να γίνεται από τη ή στενή  πλευρά και τους χώρους να αναπτύσσονται εν σειρά. Στην νότια πλευρά του συναντώνται 3 κόγχες που καταλήγουν σε εξοχές πάνω από τη στέγη, οι οποίες πιθανότατα είχαν συγκεκριμένη χρήση όταν το κτίσμα λειτουργούσε ως πλυσταριό. Οι τοίχοι των εσωτερικών χωρισμάτων αποτελούν μεταγενέστερες επεμβάσεις και είναι κατασκευασμένοι από τούβλα και επιχρισμένοι με σοβά.

Η κάλυψη γίνεται με τετράριχτη στέγη από γαλλικά κεραμίδια, ενώ οι σειρές των κορφιάδων καταλήγουν σε διακοσμητικά ακροκέραμα. Δευτερεύουσα μικρή στέγη, που αποτελεί προέκταση της κύριας, καλύπτει την είσοδο και στηρίζεται σε περίτεχνα μεταλλικά φουρούσια.