Γενικά Χαρακτηριστικά Ανοιγμάτων

Η γεφύρωση των ανοιγμάτων γίνεται με τη χρήση ξύλου ή πέτρας. Το πρέκι μπορεί να αποτελείται από ξύλινα δοκάρια στη σειρά, ώστε να καλύψουν το πάχος του τοίχου ή από μεγάλες πλακωτές ή επίπεδες πέτρες. Πολλές φορές η γεφύρωση των ανοιγμάτων επιτυγχάνεται με τη χρήση τοξοτών κατασκευών. Σε παλαιότερα κτήρια τα τόξα αυτά είναι ημικυκλικά, ενώ στα μεταγενέστερα κτήρια τα τόξα γίνονται όλο και πιο χθαμαλά. Επίσης, συνηθίζεται και η διαμόρφωση ανακουφιστικών τόξων πάνω από τα πρέκια. Πολλές φορές συναντάται και ο συνδυασμός των παραπάνω μεθόδων, δηλαδή εξωτερικά το άνοιγμα μπορεί να γίνεται με οριζόντιο πρέκι αλλά εσωτερικά να γεφυρώνεται το υπόλοιπο πάχος του τοίχου με τόξο. Οι λαμπάδες είναι αρκετά ισχυροί και γίνονται με καλά σμιλευμένες και τετραγωνισμένες πέτρες, ώστε να ενισχυθεί το τελείωμα της συνέχειας του τοίχου και να παραλάβουν με ασφάλεια τα φορτία από το πρέκι. Μερικές φορές χρησιμοποιούνται αρκετά μακρόστενες πέτρες κατά την κατακόρυφη διάσταση και εναλλάσσονται με μικρότερες πέτρες τυπικής διάστασης τοποθετημένες κατά την οριζόντια διεύθυνση ή καλύπτουν το ύψος όλου του ανοίγματος, όπου αυτό είναι δυνατό. Ακόμα είναι σύνηθες οι πέτρες αυτές να τοποθετούνται κατά το κτίσιμο σε μία εξοχή ως προς το άνοιγμα, ώστε να κρύψουν και να προστατεύσουν (από τις καιρικές συνθήκες) την κάσα του κουφώματος του ανοίγματος. Επιπλέον, οι εσωτερικές παρειές του ανοίγματος μπορεί να διαμορφώνονται με κλίση προς τα μέσα. Ως αποτέλεσμα των δύο παραπάνω η εσωτερική πλευρά του ανοίγματος είναι πάντα μεγαλύτερη σε διάσταση από την εξωτερική. Η μορφή αυτή ευνοεί κατά πολύ τον φωτισμό του εσωτερικού χώρου.