Η ιστορική πορεία του χωριού είναι ανιχνεύσιμη από το δομημένο περιβάλλον του, τα παλαιά και τα νέα κτίσματα. Στον χάρτη Χ04 μπορούμε να παρατηρήσουμε την πολεοδομική εξέλιξη του οικισμού. Ειδικότερα εντοπίζεται ένας συγκροτημένος πυρήνας με πλήθος παλαιών κτιρίων κατασκευασμένων προ του 1920, γύρω από την Παλιά Πλατεία. Όσο απομακρυνόμαστε από τον κεντρικό αυτό πυρήνα, παρατηρείται κατά τις δεκαετίες 1920 - 1950 επέκταση του πολεοδομικού ιστού μέχρι τα σημερινά ανατολικά όρια του χωριού, όπου συναντώνται και οι νεότερες κατοικίες. Ωστόσο ιστορικά αναφέρεται και η ύπαρξη δεύτερου πυρήνα στα ανατολικά του χωριού που ίσως να ήταν και ο αρχικός πυρήνας ανάπτυξης του οικισμού. Το γεγονός ότι κάτι τέτοιο δεν έιναι εμφανές στον χάρτη Χ04 ενδεχομένως να οφείλεται σε ανακαινίσεις και καταδεφίσεις του πολύ γερασμένου κτιριάκου αποθέματος στην περιοχή εκέινη.
Η χρονολόγηση των κτιρίων γίνεται με κριτήριο τις αναγραφόμενες χρονολογίες σε αυτά. Βάσει των μορφολογικών και κατασκευαστικών χαρακτηριστικών αυτών, γίνεται και η χρονολόγηση των υπόλοιπων κτιρίων του οικισμού.
Συγκεκριμένα, τα κτίρια που χρονολογούνται πριν το 1920 κατασκευάζονται κυρίως από αργούς λίθους, έχουν καμάρα, στεγάζονται με σχιστόπλακες κι έχουν μικρά ανοίγματα με ξύλινα πρέκια και τετράξυλα κουφώματα χωρίς τζαμιλίκια. Επίσης, συνηθίζεται σε αυτά τα κτίρια να μένει ακάλυπτη η οπή της σκαλωσιάς μετά την ολοκλήρωση της κατασκευής.
Τα μεταγενέστερα κτίρια κατασκευάζονται από αργούς, ημιλαξευτούς λίθους αλλά και σκυρόδεμα, υλικά που συνήθως ασβεστώνονται ή σοβατίζονται μαζί και με τις οπές από τις σκαλωσιές. Τα κτίρια αυτά δεν διαθέτουν καμάρα και έχουν στέγη με ρωμαϊκού τύπου κεραμίδια ή δώμα. Τα ανοίγματα σε αυτά τα κτίρια είναι μεγαλύτερα, τα κουφώματα τετράξυλα με σκούρα γαλλικού τύπου, ενώ τα πρέκια επενδύονται εξωτερικά με λαξευτούς λίθους.