Ύδρευση - Άρδευση

Η μεταφορά του νερού από τις βρύσες και τις κρήνες προς το σπίτι αποτελούσε ανέκαθεν πρόβλημα για όσους κατοικούσαν μακριά από αυτές. Κι αυτό γιατί η μεταφορά αυτή, που γινόταν με κάθε είδους δοχεία που κουβαλούσαν παιδιά, γυναίκες και ζώα ήταν διαδικασία που απαιτούσε κούραση και συχνά δρομολόγια, που ήταν αναγκαία για τη διεξαγωγή των καθημερινών εργασιών. Από τον καθορισμό του βηματισμού με σκοπό να μην χυθεί το νερό, συμβάν που σήμαινε την επανάληψη της διαδικασίας μέχρι τις βαριές βαρέλες που αναρτούσαν με τριχιές οι γυναίκες στην πλάτη τους για να μεταφέρουν νερό για τις οικιακές εργασίες ή το πλύσιμο των ρούχων, η έλλειψη δυνατότητας πρόσβασης σε οργανωμένο σύστημα ύδρευσης ταλαιπωρούσε για καιρό τους κατοίκους. Ωστόσο, στο πρόβλημα έφερε λύση ο ευεργέτης, όπως τον αποκαλούν, του χωριού, Δημήτρης Οικονόμου, ο οποίος χρηματοδότησε την οργάνωση ενός συστήματος ύδρευσης που έστελνε το νερό στις κατοικίες από τις δεξαμενές που βρίσκονταν στις δύο πλατείες. Όσο για την άρδευση, το σύστημα ήταν εξ’ αρχής πιο οργανωμένο με ειδικά διαμορφωμένα αυλάκια στην άκρη των δρόμων, σούελα όπως τα ονομάζουν, που έστελναν το νερό στους κήπους, όπου οι αγρότες είχαν ήδη διαμορφώσει αύλακες, τα οποία οδηγούσαν το νερό στις καλλιέργειες που είχαν προτεραιότητα στο πότισμα.

Βιβλιογραφία : ΣΥΚΩΚΗΣ, Βασίλειος, 2006, Παλαιοχώριον, το στολίδι του Πάρνωνα,1η εκδ. Αθήνα: Εκδοτικός Οίκος Ι. Μπουκαβάλα Α.Ε.