Η οικία του κτηνιάτρου χαρακτηρίζεται από τη κλασικίζουσα διάταξή της. Είναι ισόγειο από τη πρόσοψή της και διόροφο από την πίσω όψη, λόγω της κλίσης του εδάφους που προκύπτει από το ρυάκι το οποίο βρίσκεται δίπλα στον εμπορικό πεζόδρομο. Οι 4 όψεις του ειναι συμμετρικές και αρμονικές. Οι πόρτες και τα παράθυρα έχουν τόξα στο πάνω μέρος τους, μια μορφή που υπάρχει από την τοπική παραδοσιακή αρχιτεκτονική της Ικαρίας, για να ανακουφίζει τα μεγάλα φορτία των βαριών πέτρινων τοίχων. Η εσωτερική διαρρύθμιση των δωματίων είναι επίσης κλασικίζουσα, καθώς διατρέχεται από έναν κεντρικό διάδρομο, ο οποίος είναι μεγαλοπρεπής και οδηγεί σε όλους τους κεντρικούς χώρους του σπιτιού και, στο ημιυπόγειο, την πίσω αυλή. Ο φορέας του κτιρίου είναι πέτρινος και αποτελείται απο χοντρα τοιχεία, τα οποία στηρίζουν το ξύλινο δάπεδο του ορόφου. Το δάπεδο στηρίζεται επίσης και με τη βοήθεια ξύλινων, εγκάρσιων στους τοίχους, δοκαριών. Η στέγη της οικίας είναι τετράριχτη και είναι ψηλή για να χωράει το πατάρι που χρησιμεύει ως αποθηκευτικός χώρος.