Το κτίριο αυτό βρίσκεται σε κεντρικό σημείο του χωριού. Είναι τοποθετημένο μέσα σε μια σειρά από πεζούλες που στα χρόνια της λειτουργείας του πρέπει να ήταν τα χωράφια του ιδιοκτήτη του. Είναι πέτρινο, με τοίχους από γρανίτη και γεμίσματα από σχιστόπλακες, ξύλινο πάτωμα ορόφου και οροφή με ξύλινο σκελετό και πέτρινη επίστρωση. Αποτελείται από ένα χαμηλό μακροστενο δωμλατιο (κατόι), το οποίο προυπήρχε, και από έναν διόροφο χώρο (πυργάρι), ο οποίος ήρθε μεταγενέστερα. Το κτίσμα βρίσκεται σε μέτρια κατάσταση. Η οροφή του μισού κτηρίου έχει πέσει, το ίδιο και μέρος από το πάτωμα του ορόφου, στον οποίο δεν μπήκαμε λόγω επικινδυνότητας. Σήμερα δεν έχει κάποια χρήση το ίδιο, αλλά καλλιεργούνται οι πεζούλες που το περιβάλλουν.
Αυτό το κτίσμα αποτελεί χαρακτηριστικό παράδειγμα της Ικαριότικης αρχιτεκτονικής της εποχής του. Συνδυάζει πολλά ιδιαίτερα μορφολογικά στοιχεία. εσωτερικά οι τοίχοι έχουν πολυάριθμα ερμάρια, τα οποία είναι κενά στον τοίχο για την χρήση τους ως ράφια. Η οικεία επίσης περιέχει τζάκι και φούρνο, και τα δύο μοναδικά παραδείγματα της τότε κατασκευαστικής λογικής. Ενδιαφέρον έχουν επίσης και τα κουφόματα. Στο κτίσμα συνυπάρχουν θολωτά παράθυρα με παράθυρα με ξύλινο κορφιά, πόρτες με ανακουφιστικό τόξο και χωρις. Το σύστημα της οικεία επίσης περιλαμβάνει ένα πατητήρι και ένα αλόνι, και τα δυο πολύ μικρά, για να καλύπτουν απλά τις ανάγκες του νοικοκυριού.