Στέγες

Οι στέγες των κτηρίων του οικισμού έχουν ξύλινη φέρουσα κατασκευή. Διαμορφώνονται από το κεντρικό δοκάρι της στέγης, τον κορφιά, το λεγόμενο ξόνι στην τοπκή διάλεκτο, που είναι ένας ξύλινος πελεκητός κορμός στρογγύλης διατομής, με μεγάλη διάμετρο και στηρίζεται στους πλευρικούς αντιδιαμετρικούς τοίχους του κτηρίου. Πάνω στον κορφιά τοποθετούνται τα καταχύματα, οι αμείβοντες, δηλαδή ξύλινα δοκάρια μικρότερης διατομής που στηρίζονται στη μια τους πλευρά στον κορφιά και στην άλλη τους πλευρά στους τοίχους του κτηρίου. Ακολουθεί ένα στρώμα από καλαμωτή πάνω από τους αμείβοντες, η οποία στα νεότερα κτίσματα αντικαταστάθηκε από ξύλινες σανίδες. Από πάνω τοποθετείται ένα κονίαμα, που κλείνει τα κενά ανάμεσα στα καλάμια, το λεγόμενο κουτρολογέμισμα και από πάνω τοποθετούνται οι σχιστόπλακες. Οι σχιστόπλακες μπορεί να είναι είτε επεξεργασμένες είτε ακανόνιστου σχήματος. Στις οροφές των κτηρίων συχνά υπάρχει μία τρύπα τετράγωνης διατομής στην καλαμωτή, ο λεγόμενος ανεφάντης, μέσω του οποίου επιτρεπόταν η διέλευση του φωτός στο εσωτερικό της κατοικίας.