Η αρχιτεκτονική προκύπτει απο τις συνθήκες: κλίμα και τοπικά υλικά. Γι' αυτό, εντοπίζονται τέσσερις βασικοί τύποι κτηρίων, με κριτήριο την εξέλιξη στο χρόνο και τη λειτουργική τους διάρθρωση.
Τύπος I: Στον πρώτο τύπο κτηρίου συγκαταλέγονται τα μονώροφα κτίσματα, που είναι είτε μονόρριχτα και ονομάζονται χυτά, είτε δίρριχτα και αποτελούν εξέλιξη του μονόρριχτου χυτού. Τα δίρριχτα χυτά διαχωρίζονται σε μονόχωρα και δίχωρα. Εντοπίσαμε ένα μονόχωρο χυτό στον οικισμό, στο νότιο τμήμα του.
Τύπος II: Στο δεύτερο τύπο κτηρίου, ανήκουν τα πυργάρια, διώροφα κτίσματα, κυρίως μονόχωρα με δίρριχτη στέγη. Στο ισόγειο βρίσκεται το κατώι, που λειτουργεί ως βοηθητικός χώρος (κελάρι) ή χώρος για τα ζώα και το ανώι που περιλαμβάνει την κυρίως κατοικία της οικογένειας (χώροι ύπνου).
Τύπος III: Στον τρίτο τύπο συγκαταλέγονται κτίρια που έχουν προκύψει από συνδυασμό του διώροφου πυργαρίου και του δίρριχτου μονώροφου ή δίρριχτου κτίσματος, δηλαδή του χυτού. Πρόκειται για το λεγόμενο μεικτό τύπο κατοικίας. Κτήρια αυτού του τύπου, εντοπίζονται κυρίως στη νότια πλευρά του οικισμού, στον αρχικό πυρήνα του χωριού.
Τύπος IV: Στον τέταρτο τύπο συγκαταλέγονται κτήρια, που έχουν προκύψει με γραμμική παράθεση πολλών μονώροφων κτηρίων, δηλαδή χυτών στη σειρά. Τα κτήρια αυτά, αναπτύσσονται παράλληλα στις υψομετρικές καμπύλες και καλούνται μακρινάρια, επειδή ακριβώς έχουν μεγάλο μήκος και μπορεί να περιλαμβάνουν κτίσματα διαφορετικών τυπολογιών.
Ακόμη, σε ορισμένα κτήρια του οικισμού συνατήσαμε χωστοκέλια, θαλάμους με χαμηλό ύψος στα ισόγεια των κτηρίων ή υπόσκαφους θαλάμους στο πίσω μέρος τους για την προστασία από την πειρατεία.