Ακαμάτρα (Τμήμα A)

Ιδιωτικοί Ελεύθεροι Χώροι - Αυλές

Στο κτίριο πάνω δεξιά, μία μικρή υπερύψωση διαχωρίζει την αυλή από το δημόσιο χώρο, ενώ στο διώροφο κτήριο η διαφοροποίηση της αυλής ως προς το δρόμο γίνεται με μία μικρή υποβάθμιση.Ένα χαμηλό τοιχείο οριοθετεί την αυλή σε σχέση με το δημόσιο μονοπάτι.Η αυλή είναι επιμήκης, υπερυψωμένη ως προς το δρόμο και ορίζεται από ένα αναλημματικό τοιχείο.Η αυλή είναι πλήρως ενοποιημένη με τον δημόσιο χώρο.Η αυλή είναι ανοιχτή προς τον δημόσιο χώρο.Η αυλή είναι υπερυψωμένη αυλή σε σχέση με τον δρόμο και προστατεύεται από ένα χαμηλό μαντρότοιχο.

Στην Ικαρία, τα όρια δημόσιου και ιδιωτικού χώρου είναι ασαφή και συγκεχημένα. Η βασική διάκριση γίνεται με λιθόχτιστους αναλημματικούς τοίχους, που διαχωρίζουν τους δημόσιους δρόμους, δηλαδή τις ρίμες από τις ιδιωτικές αυλές. Στις περισσοότερες αυλές δεν υπάρχουν σαφή όρια και το δημόσιο διεισδύει στον ιδιωτικό χώρο των κατοικών. Σε κάποιες αρκεί ένα χαμηλό λιθόκτιστο τοιχείο για να οριοθετήσει τον χώρο της αυλής. Σε άλλα κτίρια, η ένδειξη της ιδιωτικότητας γίνεται με μία μικρή υποβάθμιση της αυλής σε σχέση με το δημόσιο χώρο όπως στην περίπτωση του παλαιού διώροφου κτίσματος στην πλατεία, ενώ σε άλλα η διάκριση δημόσιου-ιδιωτικού επιτυγχάνεται με υπερύψωση του χώρου της αυλής, ώστε να διαφοροποιηθεί η αυλή από τον δρόμο.

Γενικότερα, θα μπορούσαμε να χαρακτηρίσουμε τα όρια ιδιωτικού- δημοσίου "χαλαρά", γεγονός που προκύπτει από τις κοινωνικές σχέσεις και την νοοτροπία των ντόπιων. Η ζωή του σπιτιού ήταν ανοιχτή προς τον δρόμο - κόσμο και κλειστή προς τα ζώα.