Το κτήριο βρίσκεται στην περιοχή του Ζαϊρομαχαλά και πρόκειται για ισόγεια κατοικία. Χτίστηκε περίπου το 1920 και κατοικήθηκε από 6μελή οικογένεια. Η είσοδος στο οικόπεδο που βρίσκεται το κτήριο γίνεται από ανεξάρτητη (καινούργια ) αυλόθυρα στο τέλους πλευρικού δρόμου, από όπου κάποιος χρειάζεται να περπατήσει κάποια μέτρα ώστε να εμφανιστεί στα αριστερά του κρυμμένο πίσω από μικτό ύψωμα, το κτήριο. Πλησιάζοντας κανείς βλέπει πρώτα την στενή πλευρά του κτηρίου και τον χώρο της κουζίνας, ενώ η κύρια είσοδος βρίσκεται στο μέσο περίπου του μακρυμέτωπου κτηρίου στην ανατολική πλευρά.
Το κτήριο εκτονώνεται σε υπαίθριο χώρο παράλληλο με το μεγάλο μήκος του φάρδους 3 μέτρων με όριο διαμόρφωσης πεζούλι ύψους μισού μέτρου περίπου πέρα από το οποίο συνεχίζει το δεδνροφυτεμένο οικόπεδο της ιδιοκτησίας.
Πρόκειται για κτήριο με ορθογωνική κάτοψη με γενικές διαστάσεις 15,30x5,25 μ. Η κατοικία διατηρείται σε 3 μέρη. Από βόρεια προς νότια στον πρώτο εσωτερικά ανεξάρτητο χώρο βρίσκεται η κουζίνα η οποία διαθέτει εστία. Στον δεύτερο χώρο βρίσκει κανείς έναν διάδρομο και δύο ανοίγματα δεξιά και αριστερά που οδηγούν σε δύο σχεδόν πανομοιότυπα δωμάτια που χρησιμοποιούνταν για να κοιμούνται οι γονείς και τα παιδιά. Η τουαλέτα ήταν σε εξωτερικό ξεχωριστό χώρο σε κοντινή απόσταση από το σπίτι. Στον τρίτο χώρο βρίσκουμε τον στάβλο-αχυρώνα.
Η θεμελίωση με λιθοδομή της θεμελίωσης στην βάση του κτηρίου συνεχίζεται μέχρι το ύψος του μισού μέτρου πάνω από την στάθμη της γης. Τα κατακόρυφα δομικά στοιχεία είναι κατασκευασμένα από ωμόπλινθους, ενώ συναντάμε σύστημα ξυλοδεσιάς περίπου 1,5 μέτρο πάνω από την ζώνη της θεμελίωσης. Η στέγη είναι ξύλινη και καλύπτεται από κεραμίδια βυζαντινού τύπου.
Το σπίτι βρίσκεται σε μέτρια κατάσταση καθώς η στέγη έχει μισογκρεμιστεί, γεγονός που έχει οδηγήσει με την σειρά του την σταδιακή διάβρωση των ωμόπλινθων της τοιχοποιίας και την καταστροφή τμήματος των περιμετρικών τοίχων.